ص:30
شرط تدریس
شرط تدریس
سید کرامت الله ملک حسینی به همراه اهل و عیال وارد شیراز شد و بی درنگ خود را برای تدریس آماده کرد. مدرسه خان، میعادگاه استاد با شاگردانش بود.
٭٭٭
_ آقایان طلاب قبل از شروع درس صحبتی دارم با شما. من با تمام وجودم در خدمت شما هستم، ولی شرطی دارم. شرط من این است که اوقات درس و بحث را باید مشغول کار باشید مطالعه و مباحثه کنید، زحمت بکشید، وقتتان را تلف نکنید، نه به خاطر پول، نه چیزهای دیگر. زیر سایه صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف که باشید، خداوند پول را می رساند. تا حالا رسانده، از این به بعد هم می رساند. محال است آدم در مسیر خدمت به دین و شریعت باشد و خداوند زندگی او را تأمین نکند.
استاد کرامت الله ملک حسینی، روزانه و در دو نوبت صبح و عصر، شش جلسه تدریس برگزار می کرد و شاگردان زیادی را پروراند و همواره آنها را به تلاش و جدیت در درس خواندن تشویق می کرد.
_ استاد، قابل شما را نداره، دهانتان را شیرین کنید.
_ ایدکم الله. شیرینی به چه مناسبت است؟
_ بین شش هزار نفر داوطلب امتحان در سطح نهایی در قم، بنده، رتبه اول را کسب کردم.
_ الحمدلله. خدا را شکر. پاداش زحمتتان را گرفتید. باید به فکر جایزه باشیم برایتان.