مشکات الانوار صفحه 82

و به سند معتبر از حضرت صادق‌علیه السلام منقول است که: «استغفار کردن و گفتن «لا اِلهَ اِلاَّ اللَّه» بهترین عبادات است».(530)

و به سند معتبر از حضرت صادق‌علیه السلام منقول است که: «حضرت رسول‌صلی الله علیه وآله وسلم در مجلسی که می‌نشستند هر چند اندک بود بر نمی‌خاستند تا بیست و پنج مرتبه استغفار نمی‌کردند».(531)

و به سند معتبر دیگر از آن حضرت منقول است که: «حضرت رسول‌صلی الله علیه وآله وسلم هفتاد مرتبه می‌فرمودند: «اَسْتَغْفِرُ اللَّهَ» و هفتاد مرتبه می‌فرمودند: اَتُوبُ اِلی اللَّه».(532)

و به سند معتبر از حضرت صادق‌علیه السلام منقول است که: «هرکه گناهی می‌کند هفت ساعت او را مهلت می‌دهند؛ پس اگر این استغفار را سه مرتبه خواند بر او نمی‌نویسند «اَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الّذی لااِلهَ اِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ وَاَتُوبُ اِلَیْهِ».(533)

و به سند معتبر دیگر از آن حضرت منقول است که: «هر که در روزی صد مرتبه بگوید «اَسْتَغْفِرُاللّهَ» حق تعالی هفتصد گناه او را بیامرزد، و خیری نیست در بنده ای که روزی هفتصد گناه بکند».(534)

و به سند معتبر از حضرت امام جعفر صادق‌علیه السلام منقول است که: «هر مؤمنی که در شبانه روز چهل گناه کبیره بکند و با ندامت و پشیمانی بگوید: «اَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الّذی لااِلهَ اِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ بَدیعُ السَّمواتِ وَالْاَرْضِ ذَالْجَلالِ وَالْاِکْرامِ وَاَسْئلُهُ اَنْ یُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ یَتُوبَ عَلیَّ» البته حق تعالی آن گناهان را بیامرزد، و خیری نیست در بنده[ای]که شبانه روزی چهل گناه کبیره بکند».(535)

و به سند معتبر دیگر از آن حضرت منقول است که: «حضرت رسول‌صلی الله علیه وآله وسلم در هر روز و شبی صد مرتبه توبه و استغفار می‌کردند با آن که گناهی از آن حضرت هرگز صادر نمی‌شد».(536)

فصل ششم: «در فضیلت اذکار متفرقه است»

به سند معتبر از حضرت جعفر بن محمد الصادق علیهما السلام منقول است که فرمود: «عجب دارم از کسی که او را خوفی از دشمنی یا غیر آن باشد، چرا پناه به این کلمه نمی‌برد که: «حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَکیلُ» زیرا حق تعالی می‌فرماید: آن جماعتی که این کلمه را گفتند، برگشتند با نعمتی عظیم از جانب خدا و فضل بسیار، و به ایشان نرسید بدی.

و عجب دارم از کسی که غمی او را عارض می‌شود؛ چرا پناه نمی‌برد به این کلمه که حضرت یونس‌علیه السلام در شکم ماهی گفت: «لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمینَ» زیرا حق تعالی بعد از آن می‌فرماید: پس ما دعای یونس را مستجاب کردیم و او را از غم نجات دادیم، و چنان که او را نجات دادیم، همچنین نجات می‌دهیم مؤمنان را.