- به عنوان پیشگفتار 1
- [مقدمه مؤلف] 6
- تنویر اول: در بیان فضیلت قرآن و حامل آن 7
- کوکب دوم: «در بیان فضیلت حامل قرآن است» 8
- کوکب سوم: «در بیان صفات قُرّاء قرآن و اصناف ایشان است» 9
- کوکب چهارم: «در بیان آداب خواندن قرآن است» 13
- کوکب پنجم: «در کیفیت ختم قرآن است» 18
- کوکب ششم: «در ثواب تعلیم و تعلّم و حفظ قرآن است» 19
- کوکب هفتم: «در ثواب قرائت قرآن» 20
- کوکب هشتم: «در بیان فضیلت تلاوت قرآن و نگاه داشتن قرآن» 21
- کوکب نهم: «در بیان فضایل و فواید بعضی از آیات و سور کریمه قرآنی» 22
- تنویر دوم: در بیان فضل دعا وشرایط و آداب آن است 58
- نجم اوّل: «در بیان فضیلت دعا و فوائد آن است» 59
- نجم دوم: «در توضیح مجملی از شرایط و آداب دعا» 61
- نجم سوّم: «در بیان سبب مستجاب نشدن بعضی از دعاها» 71
- تنویر سوّم: در ذکر بعضی از اذکار و دعوات و تعقیبات است که به اسانید معتبره منقول گردیده است و این مشتمل بر چند باب است: 75
- فصل دوم: «در ثواب تهلیل است و ثواب انواع آن» 77
- فصل سوم: «در فضیلت تسبیح است» 79
- فصل چهارم: «در فضیلت تحمید و انواع محامد است» 80
- فصل پنجم: «در فضیلت استغفار است» 81
- فصل ششم: «در فضیلت اذکار متفرقه است» 82
- باب دوّم: «در بیان اذکاری که مخصوص وقتی چندند» 85
- فصل دوم: در اذکار و ادعیه[ای که در عقب هر نماز باید خواند 89
- فصل چهارم: در بیان تعقیب مخصوص نماز عصر است 92
- فصل سوّم: در تعقیب مخصوص نماز ظهر است 92
- فصل ششم: در بیان سجده شکر است 93
- فصل پنجم: در بیان تعقیب مخصوص نماز خفتن است 93
- فصل هفتم: در بیان اذکاری است که در هنگام خواب باید خواند 97
- پی نوشت ها 100
به این سبب حق تعالی او را عبد شکور فرمود؛ یعنی بنده بسیار شکر کننده. و اگر در شام خوانَد چنین بگوید: «اَنَّهُ ما اَمْسی بی مِنْ نِعْمَةٍ».(576)
و به سند معتبر از حضرت امام محمد باقرعلیه السلام منقول است که: «هرکه در صبح انگشتر عقیق در دست راست خود داشته باشد، و پیش از آن که به احدی نظر کند نگین عقیق را به کف دست خود بگرداند و به آن نگین نظر کند، و سوره «اِنَّا اَنْزَلْناهُ فی لَیْلَةِ الْقَدْر» بخواند، پس این دعا[را] بخواند که:
«آمَنْتُ بِاللَّهِ وَحْدَهُ لاشَریکَ لَهُ وَکَفَرْتُ بِالْجِبْتِ وَالطَّاغُوتِ وَامَنْتُ بِسِرِّ آلِ مُحَمَّدٍ وَعَلانِیَتِهِمْ وَظاهِرِهِمْ وَباطِنِهِمْ وَاَوَّلِهِمْ وَاخِرِهِمْ».
حق تعالی او را در آن روز از شرّ جمیع بلاهای آسمان و زمین حفظ نماید».(577)
و به سند معتبر دیگر از آن حضرت منقول است که: «هرکه بعد از نماز صبح هفتاد مرتبه استغفار بگوید، خدا او را بیامرزد اگر چه هفتاد هزار گناه کرده باشد».(578)
وبه سند معتبر از حضرت امیرالمؤمنینعلیه السلام منقول است که: «هرکه در وقت شام سه مرتبه بگوید: «سُبْحانَ اللَّهِ حینَ تُمْسُونَ وَحینَ تُصْبِحُونَ وَلَهُ الْحَمْدُ فی السَّمواتِ وَالْاَرْضِ وَعَشِیّاً وَحینَ تُظْهِرُونَ» هیچ خیری در آن شب از وی فوت نشود، و جمیع شرور و بدی های آن شب از او رفع شود؛ و همچنین اگر در صبح سه مرتبه بخواند، هیچ خیری در آن روز از وی فوت نشود، و جمیع شرور آن روز از او دور شود».(579)
و به سند معتبر از حضرت صادقعلیه السلام منقول است که: «هرکه بعد از نماز شام سه مرتبه بگوید: «اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذی یَفْعَلُ مایَشآءُ وَلا یَفْعَلُ مایَشآءُ غَیْرُهُ» حق تعالی به او خیر بسیار کرامت فرماید».(580)
و به سند صحیح منقول است از حضرت صادقعلیه السلام که: «حضرت رسالت پناه، محمدصلی الله علیه وآله وسلم فرمود که: چون به معراج رفتم ملائکه مرا دعایی تعلیم نمودند که هر صبح و شام میخوانم:
«اَللَّهُمَّ اِنَّ ظُلْمی اَصْبَحَ مُسْتَجیراً بِعَفْوِکَ وَذَنْبی اَصْبَحَ مُسْتَجیراً بِمَغْفِرَتِکَ وَذُلّی اَصْبَحَ مُسْتَجیراً بِعِزَّتِکَ وَفَقْری اَصْبَحَ مُسْتَجیراً بِغِناکَ وَوَجْهِیَ الْبالی اَصْبَحَ مُسْتَجیراً بِوَجْهِکَ الْباقی الذّی لایَفْنی .(581)
و به سند معتبر از حضرت امام محمد باقرعلیه السلام منقول است که: «شیبه هذلی به خدمت حضرت رسولصلی الله علیه وآله وسلم آمد و گفت: یا رسول اللَّه! من پیر شدهام، و قوتم ضعیف شده است، و از اعمالی که عادت کرده بودم - از نماز و روزه و حج و جهاد – باز ماندهام، پس مرا کلامی تعلیم فرما که حق تعالی مرا به آن نفع دهد، و سبک کن بر من، یا رسول اللَّه!