- به عنوان پیشگفتار 1
- [مقدمه مؤلف] 6
- تنویر اول: در بیان فضیلت قرآن و حامل آن 7
- کوکب دوم: «در بیان فضیلت حامل قرآن است» 8
- کوکب سوم: «در بیان صفات قُرّاء قرآن و اصناف ایشان است» 9
- کوکب چهارم: «در بیان آداب خواندن قرآن است» 13
- کوکب پنجم: «در کیفیت ختم قرآن است» 18
- کوکب ششم: «در ثواب تعلیم و تعلّم و حفظ قرآن است» 19
- کوکب هفتم: «در ثواب قرائت قرآن» 20
- کوکب هشتم: «در بیان فضیلت تلاوت قرآن و نگاه داشتن قرآن» 21
- کوکب نهم: «در بیان فضایل و فواید بعضی از آیات و سور کریمه قرآنی» 22
- تنویر دوم: در بیان فضل دعا وشرایط و آداب آن است 58
- نجم اوّل: «در بیان فضیلت دعا و فوائد آن است» 59
- نجم دوم: «در توضیح مجملی از شرایط و آداب دعا» 61
- نجم سوّم: «در بیان سبب مستجاب نشدن بعضی از دعاها» 71
- تنویر سوّم: در ذکر بعضی از اذکار و دعوات و تعقیبات است که به اسانید معتبره منقول گردیده است و این مشتمل بر چند باب است: 75
- فصل دوم: «در ثواب تهلیل است و ثواب انواع آن» 77
- فصل سوم: «در فضیلت تسبیح است» 79
- فصل چهارم: «در فضیلت تحمید و انواع محامد است» 80
- فصل پنجم: «در فضیلت استغفار است» 81
- فصل ششم: «در فضیلت اذکار متفرقه است» 82
- باب دوّم: «در بیان اذکاری که مخصوص وقتی چندند» 85
- فصل دوم: در اذکار و ادعیه[ای که در عقب هر نماز باید خواند 89
- فصل چهارم: در بیان تعقیب مخصوص نماز عصر است 92
- فصل سوّم: در تعقیب مخصوص نماز ظهر است 92
- فصل ششم: در بیان سجده شکر است 93
- فصل پنجم: در بیان تعقیب مخصوص نماز خفتن است 93
- فصل هفتم: در بیان اذکاری است که در هنگام خواب باید خواند 97
- پی نوشت ها 100
پس رو به اصحاب خود کردند و فرمودند که ترک مکنید این سه تکبیر و این دعا را، بعد از هر نماز واجب؛ به درستی که هر که بعد از سلام نماز این را بخواند به تحقیق که ادا کرده است آنچه بر او واجب است از شکر حق تعالی و تقویت اسلام و اهل اسلام».(596)
و به سند صحیح منقول است از احمد بن محمد بن ابی نصر بزنطی که به خدمت حضرت امام رضاعلیه السلام عرض کردم: چگونه صلوات و سلام بعد از نماز واجب بر حضرت رسولصلی الله علیه وآله وسلم میباید فرستاد؟ حضرت فرمود که بگو:
«اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا رَسُولَ اللَّهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکاتُهُ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مُحَمَّدَبْنَ عَبْدِاللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا خِیَرَةَ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلیْکَ یا حَبیبَ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا صَفْوَةَ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَمِینَ اللَّهِ اَشْهَدُ اَنَّکَ رَسُوْلُ اللَّه وَاَشْهَدُ اَنَّکَ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِاللَّهِ وَاَشْهَدُ اَنَّکَ قَدْ نَصَحْتَ لاُِمّتِکَ وَ جاهَدْتَ فی سَبیلِ رَبِّکَ وَ عَبَدْتَهُ حَتَّی اَتیکَ الْیَقینُ فَجَزاکَ اللَّهُ خَیْراً یا رَسُولَ اللَّهِ اَفْضَلَ ما جَزی نَبیّاً عَنْ اُمَّتِهِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ اَفْضَلَ ما صَلَّیْتَ عَلی اِبْراهیمِ وَ الِ اِبْراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَجیدٌ».(597)
و موافق احادیث معتبره میباید بعد از هر نماز بگوید:
«اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَ اَعِذْنا مِنَ النّارِ وَارْزُقْنَا الجَنَّةَ وَ زَوِّجْنا مِنَ الْحُورِ الْعینِ».(598)
و به سند معتبر منقول است که: «حضرت امام جعفر صادقعلیه السلام از جای نماز خود بر نمیخاستند تا چهار ملعون و چهار ملعونه را لعنت نمیکردند پس باید که بعد از هر نماز بگوید: «اَللّهُمَّ الْعَنْ الْحِبْتَر وَ الزِّریقَ وَ الثَّالِثَ وَ الرَّابِعَ فُلانَةَ وَ فُلانَةَ و هِنْدَ وَ اُمَّ الْحَکَمِ» و بعضی از تعقیبات در باب فضایل سور و آیات قرآنی مذکور شد به همین اکتفا مینماییم».(599)
فصل سوّم: در تعقیب مخصوص نماز ظهر است
به سند معتبر از حضرت امیرالمؤمنینعلیه السلام منقول است که: «حضرت رسولصلی الله علیه وآله وسلم بعد از نماز ظهر این دعا میخواندند:
لا اِلهَ اِلاَّ اللَّهُ الْعَظیمُ الْحَلیمُ لا اِلهَ اِلاَّ اللّهُ رَبُّ الْعَرْشِ الْکَریمِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ العالَمینَ اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ مُوجِباتِ رَحْمَتِکَ وَ عَزآئِمَ مَغْفِرَتِکَ وَ الْغَنیمَةِ مِنْ کُلِّ خَیْرٍ وَ السَّلامَةِ مِنْ کُلِّ اِثْمٍ اَللَّهُمَّ لا تَدَعْ لی ذَنْباً اِلاَّ غَفَرْتَهُ وَ لا همّاً اِلاَّ فَرَّجْتَهُ وَ لا سُقْماً اِلاَّ شَفَیْتَهُ وَ لا عَیْباً اِلاَّ سَتَرْتَهُ وَ لارِزْقاً اِلاَّ بَسَطْتَهُ وَ لا خَوْفاً اِلاَّ امَنْتَهُ وَ لا سُوءً اِلاَّ صَرَفْتَهُ وَ لا حاجَةً هِیَ لَکَ رِضاً وَلِیَ فیها صَلاحٌ اِلاَّ قَضَیتُها یا اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ آمینَ رَبَّ الْعالَمینَ».(600)