مشکات الانوار صفحه 99

«اَللّهُمَّ اِنّی أسْئَلُکَ یا مَنْ لَهُ لُطْفٌ خَفِّیٌ وَاَیادِیهِ باسِطَةٌ لاتَنْقَضی اَسْئَلُکَ بِلُطْفِکَ الْخَفّیِ الِّذی ما لَطَفْتَ بِهِ لِعَبْدٍ اِلاَّ لَقیَ کَفی اَنْ تُریَنی مَوْلایَ اَمیرَالْمُؤمنینَ‌علیه السلام فی مَنامی .(626)

و به سند دیگر روایت کرده است: «کسی که خواهد که میّت خود رادر خواب ببیند با طهارت بخوابد، و تسبیح حضرت فاطمه‌علیها السلام بخواند، پس این دعا [را] بخواند:

«اَللَّهمَ اَنْتَ الْحَّیُ الَّذی لایُوصَفُ، وَالْایمانُ یُعرَفُ مِنهُ، منک بَدَتِ الْاَشیاءُ واِلَیْکَ تَعوُدُ، فَما اَقْبَلَ مِنها کُنْتَ مَلْجَأَهُ وَمَنْجاهُ وَما اَدْبَرَ مِنْها لَمْ یَکُنْ لَهُ مَلْجأٌ وَلا مَنْجاه مِنْکَ اِلاَّ اِلَیْکَ. فَاَسْئَلُکَ بِلااِله اِلاَّ اَنْتَ وَاَسْئَلُکَ بِبسْمِ اللَّه الرَّحْمنِ الرَّحیم وَبِحَقِّ حَبیبِکَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ َعَلیهِ وَالِهِ سَیِّدِ النَّبیینَ وَبِحَقِّ عَلیٍّ سَیِّدِ الْوَصیّینَ وَبِحَقِّ فاطِمَةَ سَیدَةِ نِسآءِالْعالَمینَ وَبِحَقِّ الْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ الَّذَیْنِ جَعَلْتَهُما سَیِّدَیْ شَبابِ اَهْلِ الْجَنَّةِ عَلَیْهِمْ اَجْمَعینَ السَّلام، اَنْ تُصَلّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَالِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تُرینی مَیِّتی فِی الحالِ الَّتی هُوَ عَلَیْها [فیها]».(627)

چنین گوید مؤلف این کتاب که: به برکت اهل بیت رسالت‌علیهم السلام، اذکار و ادعیه و اوراد و اعمال و عبادات، آن قدر هست که از عهده صد هزار یک آن به در نمی‌توان آمد، پس چه حاجت است به مرتکب شدن اعمال بدعت که از مشایخ اهل سنّت به جمعی از جاهلان و بیخردان به میراث رسیده. و آنچه این فقیر در این کتاب بر سبیل اجمال از هزار، یک و از بسیار، اندکی آورده‌ام، اگر کسی به اینها عمل نماید، تمام وقت آن را فرا می‌گیرد. و به اجمال طریقه اهل بیت رسالت‌علیهم السلام مضبوط و معلوم است، و کسی که راه متابعت ایشان را خواهد واضح و ظاهر است؛ و اول چیزی که از اعمال، ایشان مبالغه بسیار در آن نموده‌اند، و بر همه اعمال ترجیح دارد، نماز پنجاه و یک رکعت است، که هفده رکعت آن نماز پنجگانه است. و باقی هشت رکعت نافله پیشین است که پیش از نماز ظهر می‌باید کرد. و هشت رکعت نافله پسین است که پیش از فریضه عصر می‌باید کرد. و چهار رکعت نافله شام است که بعد از نماز شام می‌باید کرد. و دو رکعت نماز و تیره است که بعد از نماز خفتن نشسته می‌کنند و به یک رکعت حساب می‌شود. و هشت رکعت نماز شب با دو رکعت نماز شفع و یک رکعت وَتر که بعد از نصف شب می‌باید کرد. و دو رکعت نافله صبح است که پیش از نماز صبح می‌باید کرد.

و این نافله‌ها را هر دو رکعت به یک سلام می‌باید کرد. اینها در فضیلت و تأکید تالی مرتبه واجبات اند که حضرت رسول‌صلی الله علیه وآله وسلم همیشه بر اینها مداومت می‌نموده‌اند، و اگر ترک شود مانند واجبات قضا می‌باید کرد.

دیگر از جمله سنن آن حضرت روزه هر ماه سه روز است، یعنی پنجشنبه اول ماه، و چهارشنبه اول از دهه میان ماه، و پنجشنبه آخر؛ و تمام ماه مبارک شعبان که حضرت رسول‌صلی الله علیه وآله وسلم در این ماه روزه بودند تا از دنیا مفارقت نمودند. و این سه روز نیز اگر ترک شود قضا می‌باید کرد.

دیگر از اعمال مؤکّد که فضایل نامتناهی در آن وارد شده است نماز جعفر طیّار است، و این چهار رکعت است به دو سلام، و مستحب است که در رکعت اوّل سوره حمد و «اذا زلزلت» بخواند، و در رکعت دوّم سوره حمد و سوره عادیات، و در رکعت سوم سوره حمد و «اِذا جاءَ نَصْرُاللَّه»، و در رکعت چهارم سوره حمد و «قُلْ هُوَ اللَّه»؛ و اگر در هر رکعتی سوره «قُلْ هُوَ اللَّه اَحَد» بخواند خوب است؛ بعد از سوره در هر رکعتی پانزده مرتبه بگوید: «سُبْحانَ اللَّهِ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ وَلا الهَ اِلاَّ اللّهُ وَاللَّهُ اَکْبَرُ» و در هر رکوعی، و در هر سر برداشتن از رکوع، و در هر سجود ی، و در هر سر برداشتن از سجود، ده مرتبه بگوید. و سنّت است که در سجده آخر بعد از تسبیحات این دعا بخواند:

«سُبْحانَ مَنْ لَبِسَ العِزَّ وَالْوَقار. سُبْحانَ مَنْ تَعَطَّفَ بِالْمَجْدِ وَتَکَرَّمَ بِهِ سُبْحانَ مَنْ لایَنْبَغیِ التَّسْبیحُ اِلاَّ لَهُ. سُبْحانَ مَنْ اَحْصی کُلَّ شَیْ‌ءٍ عِلْمُهُ. سُبْحانَ ذِی الْمَنِّ وَالنِّعَم. سُبْحانَ ذِی الْقُدْرةِ وَالْکَرَم. سُبْحان ذِی الْعِزَّةِ وَالْفَضْلِ. سُبْحانَ ذِی الْقُوَّةِ وَالطَّولِ. اللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ بِمَعاقِدِ الْعِزِّ مِنْ عَرْشِکَ وَمُنْتَهی الرَّحْمَةِ مِنْ کِتابِکَ وَبِاسْمِکَ الْاَعْظَمْ وَکَلِماتِکَ التَّامَّةِ الَّتی تَمَّتْ صِدْقاً وَعَدْلاً اَنْ تُصَلّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَالِ مُحَمَّدٍ وَاَهْل بَیْتِهْ» بعد از آن حاجات خود را از حق تعالی بطلبد، چون از نماز فارغ شود تسبیح حضرت فاطمه‌علیها السلام را بخواند.

و در احادیث وارد شده است که هر که این نماز را بکند، گناهان او آمرزیده شود اگر چه به قدر کف دریاها و ریگ بیابان گناه داشته باشد. و دوازده هزار حسنه از برای او بنویسند که هر حسنه بزرگتر از کوه احد باشد.(628) و این نماز را در همه وقت می‌توان کرد و به جای نافله شب و روز می‌توان کرد.

و در حدیث است که: هر شب یا هر روز بکن. و اگر نتوانی، هر هفته یک مرتبه بکن. و اگر نتوانی، ماهی یک مرتبه بکن، و اگر نتوانی، سالی یک مرتبه بکن. و در شب و روز جمعه، فضیلت این نماز، زیاده از سایر ایّام است.