ماه در فرات: نگرشی تحلیلی به زندگانی حضرت عباس علیه السلام صفحه 102

ص:114

به نذر خود عمل کنم و از لطف بی کران حضرت تشکر کنم».(1)

4. امید واپسین

4. امید واپسین

«در حسینیه کربلایی های مقیم یزد بودیم که دو نفر زرتشتی آمدند و سراغ مسؤول حسینیه را گرفتند. به او گفتند: ما دو گوسفند برای حضرت عباس علیه السلام نذر کرده ایم و آمده ایم که نذر خود را به انجام برسانیم. مسؤول حسینیه پس از دریافت گوسفندها از آن ها می پرسد: شما به چه منظوری نذر کرده اید؟ یکی از آن دو نفر که ظاهرا با هم برادر بودند، به دیگری اشاره می کند و می گوید: این برادرم سال ها از بیماری سختی رنج می بُرد و دکترهایی که او را معالجه کرده بودند، اعتقاد داشتند که او سرطان دارد. مدت ها از بیماری او گذشت تا این که دو شب قبل حال او بسیار وخیم شد و همه ما را نگران کرد. همه دکترها جوابمان کرده بودند؛ ولی آوازه بلند برادر دامادمان، حضرت عباس علیه السلام (2) را شنیده بودیم. به ذهنم خطور کرد که به ایشان متوسل شویم. دو گوسفند را نذر ایشان کردیم و فردای آن شب دیدیم که علایم بیماری از ایشان دور شده است و او از دست با کفایت حضرت عباس علیه السلام شفا گرفته است و با خشنودی، این دو گوسفند را هدیه آورده ایم که به حسینیه کربلایی ها تقدیم کنیم».(3)

1- حجت الاسلام سیدعلی موحد ابطحی از اصفهان، برگرفته از: چهره درخشان قمر بنی هاشم علیه السلام، ص 560، با تصرف.
2- زرتشتی ها معتقدند که امام حسین علیه السلام داماد آن هاست؛ چون با شهربانو دختر یزدگرد سوم، پادشاه ایران ازدواج کرد است.
3- حجت الاسلام محمود پرهیزکار از یزد، برگرفته از: چهره درخشان قمر بنی هاشم علیه السلام، ص 562، با تصرّف.