ماه در فرات: نگرشی تحلیلی به زندگانی حضرت عباس علیه السلام صفحه 121

ص:133

تا که مأمور شدم علقمه را فتح کنم

آیت قهر بیان شد به لب شمشیرم

کربلا، کعبه عشق است و منم در احرام

شد در این قبله عشاق، دو تا تقصیرم

دست من خورد به آبی که نصیب تو نشد

چشم من داد از آن آب روان تصویرم

باید این دیده و این دست کنم قربانی

تا که تکمیل شود حج من، آن که میرم

زین جهت دست به پای تو فشاندم بر خاک

تا کنم دیده فدا، چشم به راه تیرم

ای قد و قامت تو معنی «قد قامت» من

ای که الهام عبادت ز وجودت گیرم

وصل شد حال قیامم ز عمودی به سجود

بی رکوع است نماز من و این تکبیرم

جسدم را به سوی خیمه اصغر مبرید

که خجالت زده زآن تشنه لب بی شیرم

حبیب اللّه چایچیان

شرم آب

شرم آب

بسیار گریست تا که بی تاب شد، آب

خون ریخت ز دیدگان و خوناب شد، آب

از شدت تشنه کامیت، ای سقا

آن روز ز شرم روی تو آب شد، آب