ماه در فرات: نگرشی تحلیلی به زندگانی حضرت عباس علیه السلام صفحه 56

ص:68

اعلام داشت.

4. موضع گیری حضرت عباس علیه السلام

4. موضع گیری حضرت عباس علیه السلام

در این اوضاع آشفته که از یک سو، دنیاطلبی و شهوت پرستی به مردم هجوم آورده بود و از سوی دیگر، تحریفات و تبلیغات امویان برای موجّه جلوه دادن یزید به گونه های مختلف اعم از مردم فریبی، تهدید و شکنجه، تطمیع و ...، جبهه حقیقت جویی و ستم ستیزی را خالی می کرد، حضرت عباس علیه السلام با آگاهی هر چه بیشتر در موضع طرفداری از حق پافشاری می کرد. وی دوشادوش امام راستین و برادر خود به سوی اصلاح جامعه گام بر می داشت؛ جامعه ای که امام حسین علیه السلام در وصف آن فرمود: «حال که فرمانروایی مسلمانان به دست فاسقی چون یزید سپرده شده است، پس دیگر باید با اسلام خداحافظی کرد».(1)

حضرت عباس علیه السلام هوشیارانه جامعه خود را زیر نظر داشت و هیچ یک از وعده های بنی امیه، ایشان را از صف حق پرستی جدا نساخت و تهدید و فشارهای آنان برای بیعت گرفتن نیز در وی اثر نگذاشت. او همواره پشتیبانی بی دریغش را از امام خویش اعلام می کرد. یزید پس از مرگ پدرش برای فرماندارِ وقت مدینه، ولید بن عُتبه نوشت: «حسین را احضار کن و بی درنگ از او بیعت بگیر و اگر سر باز زد، گردنش را بزن و سرش را برای من بفرست».(2)

ولید با مروان مشورت کرد. مروان که دشمن سرسخت اهل بیت