- دیباچه 1
- پیش گفتار 2
- فصل اول: نماز اول وقت 3
- اشاره 3
- بخش اول: اخ_لاق ف_ردی 3
- 1. امام خمینی رحمه الله و نماز اول وقت 3
- اشاره 3
- 3. ده دقیقه تأخیر 4
- 2. سفارش فرزند به نماز جماعت 4
- 4. برکت نماز امام حسین علیه السلام 5
- 5. وصیت شگفت انگیز 6
- فصل دوم: سحرخیزی و تلاوت قرآن 7
- اشاره 7
- 2. عبادت خالصانه و نزول حوریه بهشتی 7
- 1. عبادت سحرگاهی و اجابت دعا 7
- 3. مناجات و پیشرفت در دانش 8
- 4. کوشش شبان گاهی 8
- 6. نماز شب و آثار دنیوی و اخروی 9
- 5. توفیق شهادت در نماز 9
- 7. نماز شب امام خمینی رحمه الله 10
- 9. اجابت دعای پدر در نیمه شب 11
- 8. اهمیت شب زنده داری و عبادت 11
- 10. عاشقی که به نماز شب نرسید 11
- 11. اثرگذاری قرآن 12
- 12. دانشمند عامل 12
- 14. سفارش به احترام گزاردن به قرآن 13
- 15. خواندن آیه الکرسی و نجات از دست دزدان 13
- 13. سفارش به قرآن خوانی 13
- اشاره 14
- 2. اخلاص، شرط قبولی اعمال 14
- 1. دوری از ریا 14
- فصل سوم: اخلاص 14
- 3. خلوص نیت در نماز 15
- 4. اهمیت خودشناسی 15
- 6. علم و عمل خالصانه 16
- 5. اخلاص، مایه رونق کارها 16
- 1. آرامش امام خمینی رحمه الله در زمان جنگ 18
- فصل چهارم: آرامش قلبی 18
- اشاره 18
- 2. پرواز بهشتی و یارانش 18
- اشاره 20
- فصل پنجم: تهذیب و مبارزه با نفس 20
- 2. تهذیب نفس؛ مقدمه عرفان 20
- 1. سرآغاز کسب حکمت 20
- 3. وسوسه های شیطانی 21
- اشاره 23
- 1. حجره بی شمع و چراغ 23
- فصل ششم: سخت کوشی در دانش اندوزی 23
- 2. مطالعه دقیق 23
- 3. دانش در برابر دانش 24
- 4. مرگ اولاد 24
- 5. استقامت در راه آموختن دانش 24
- 6. ادامه بحث در پشت درهای بسته 25
- 1. مبارزه با ستم 26
- فصل هفتم: شجاعت 26
- اشاره 26
- 3. غیرت دینی و تبعید 27
- 2. مجتهد مجاهد 27
- 4. شجاعت در گفتار 28
- 6. نپذیرفتن عنوان دکترا 29
- 5. نادیده گرفتن تهدیدها 29
- 8. آن شب ننگین 30
- 7. امضا نکردن فرمان مشروطه 30
- 9. کوه ایستادگی 31
- 2. نسیم علوی 33
- اشاره 33
- 1. پرداخت قرض 33
- فصل هشتم: توسل و زیارت 33
- 3. کمال ادب 34
- 4. گِل شفابخش 35
- 5. راهی برای دور کردن بلا 35
- 7. خاک پای زایر 36
- 6. توسل مخلصانه 36
- 8. توسل به مادر حضرت عباس علیه السلام 37
- 9. کرامت باب الحوایج 38
- 11. رد دیدار با شاه عربستان 39
- 10. افطاری شیرین 39
- 2. انجام کارهای شخصی 41
- 1. حلال یا حرام 41
- اشاره 41
- فصل نهم: ساده زیستی 41
- 3. ساده زیستی گذشته 42
- 4. نان و سرکه 42
- 5. حساب روز قیامت 43
- 6. تشریفات ممنوع 43
- 7. روزی رسانِ بیدار 44
- اشاره 45
- فصل دهم: کرامات 45
- 1. دیدار با امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف 45
- 4. تغییر لحن در قنوت 46
- 3. حواله نیاز 46
- 2. تعبیر خواب مادر 46
- فصل اول: فروتنی 48
- اشاره 48
- بخش دوم: اخ_لاق اجتم_اعی 48
- 1. مناظره علمی 48
- 2. فروتنی و رعایت ادب 48
- اشاره 48
- 3. عشق به فرزندان رسول خدا صلی الله علیه و آله 49
- 5. نغزبازی روزگار 50
- 4. پایین آمدن از منبر 50
- 6. زایر شرمنده 51
- 7. اقرار به ندانستن 52
- 8. استاد و شاگرد 52
- 9. درسی آموزنده 52
- 10. افتخار بزرگ 53
- 12. عذرخواهی از شاگرد 54
- 11. حُسنِ خِتام درس 54
- 15. فروتنی استاد 55
- 14. معلوم یا مجهول؟ 55
- 13. تفکر بیمار 55
- 17. توجه به پشت سر 56
- 16. استفاده از شاگرد 56
- 19. آداب دست بوسی! 57
- 18. مراجعه کننده ناشناس 57
- 1. شرح صدر بالا 59
- اشاره 59
- 3. سزای توهین به مردان خدا 59
- فصل دوم: گذشت 59
- 2. راه درست 59
- 5. دعای خیر استاد در حق شاگردان 60
- 4. نهایت گذشت 60
- 6. فاصله تکفیر تا ارادت 61
- 7. جسارت سید 61
- 8. گذشت و جلوگیری از فتنه 62
- 2. مو و پیچش مو 64
- اشاره 64
- فصل سوم: کمک به نیازمندان و مردم 64
- 1. عشق ورزی به نیازمندان 64
- 3. سر برهنه و سرما 65
- 4. پاداش دست گیری از نیازمندان 65
- 5. نگرانی بزرگ شیخ زین العابدین مازندرانی رحمه الله 66
- 6. لطف الهی به سخاوتمندان 66
- 8. عبادت استیجاری 67
- 7. ناشناس امیدبخش 67
- 9. ثروتمند قانع 68
- 10. بخشش بزرگ 69
- 11. تدبیر آیت اللّه بروجردی رحمه الله 69
- 12. فریادرسی در غربت 70
- 13. کمک به مردم 71
- 14. مردم دوستی 71
- 15. شفاعت همسر 71
- 16. کمک به درمان بیمار 72
- 17. حل مشکل بزرگ 72
- فصل چهارم: احترام به دانشمندان و تکریم استادان 74
- 1. حفظ زبان 74
- اشاره 74
- 2. پابرهنه بَر مزار 75
- 3. دُرِّ گرانِ معرفت 75
- 6. پذیرش هدیه استاد 76
- 5. هدیه به استاد 76
- 4. گنج ادب 76
- 7. نتیجه احترام به استاد 77
- 8. بخشایش استاد 77
- 9. حاج شیخ عباس رحمه الله و اتومبیل پنچر 78
- اشاره 80
- 2. منزل شیخ انصاری رحمه الله 80
- فصل پنجم: عزت نفس و بلندهمتی 80
- 3. کودک شیرین سخن 80
- 1. پاداش فقر 80
- 4. رد هدیه وزیر 81
- 6. حیرت ناصرالدین شاه 82
- 5. صرف هدیه شاه برای دیگران 82
- 7. منّت رئیس 83
- 8. منبر بی ریا 84
- 9. هدیه پذیرفته شده! 84
- 10. شیر و شکار 85
- 1. دزد و استاد 86
- فصل ششم: امر به معروف و نهی از منکر 86
- اشاره 86
- 2. برخورد عملی با منکر 86
- 3. قرآن نفیس 87
- 5. امام خمینی رحمه الله و یاسر عرفات 87
- 4. جلوگیری از گداپروری 87
- فصل هفتم: پرهیز از شهرت طلبی 89
- 1. شیخ انصاری رحمه الله و مرجعیت اجباری 89
- اشاره 89
- 2. شرکت در مراسم ساختن مسجد 90
- 3. شادی تأسف بار 90
- 5. نابغه دوران 91
- 4. نویسنده ناشناس 91
- 6. کارگاه انسان سازی 92
- 7. طالب و مطلوب 93
- 1. اسراف، ممنوع 95
- فصل هشتم: دقت در استفاده از بیت المال 95
- 2. شیخ ابراهیم کلباسی رحمه الله و نیازمندان 95
- اشاره 95
- 4. اعتراض مادر 96
- 3. حساب و کتاب 96
- 5. شوخی و جدّی 97
- 6. موضع شیخ در برابر خانواده 98
- 7. نیم سیر گوشت اضافه 98
- 9. لباس ابریشمی 99
- 8. اوج تقوا 99
- 10. دقت در مصرف انرژی 100
- فصل نهم: بصیرت 101
- 2. دقت بسیار 101
- 3. خنثی کردن توطئه 101
- 1. فتوای هشیارانه 101
- اشاره 101
- 1. قلم در برابر غِنا 103
- فصل یازدهم: مبارزه با تهاجم فرهنگی 103
- 2. هشیاری در برابر توطئه ها 103
- اشاره 103
- 3. جماعتی بیدار 104
- 4. «کشف الاسرار» در مقابل «اسرار هزار ساله» 104
- 6. منع کردن جشن آتش 105
- 5. نظر آقای بروجردی درباره بهاییان 105
- کتاب نامه 107
ص:87
4. گنج ادب
4. گنج ادب
از وقتی آخوند خراسانی، به استادی صاحب نام و مجتهدی بزرگ تبدیل شده و تدریس را شروع کرده بود، هرگاه وارد جلسه درس می شد، بدون توجه به منبر، روی زمین می نشست و به شاگردانش درس می داد. او تنها استادی بود که این گونه تدریس می کرد و دلیل آن، احترامی بود که برای استاد خود مرحوم میرزای شیرازی قائل بود، ولی پس از اینکه میرزا در سامرا درگذشت، آخوند از منبر بالا رفت و درس را این گونه شروع کرد: «استادم که رحمت خدا بر او باد، چنین فرمود: ... و من می گویم... .» این عبارت که نشان دهنده اوج ادب و احترام ایشان به مقام استادش بود، در نظر حاضران بسیار عجیب آمد و به سرعت در محافل علمی نجف پیچید.(1)
5. هدیه به استاد
5. هدیه به استاد
سال ها بود که آخوند خراسانی در صحن امیرمؤمنان علی علیه السلام برای صدها طلبه فرهیخته، تدریس و حقایق علمی را بازگو می کرد. وی هرگاه می خواست به سوی صحن برود، نخست وضو می گرفت و در میان راه سوره مبارکه یس را تلاوت می کرد تا به در صحن برسد. سپس کنار آرام گاه استاد خویش شیخ انصاری رحمه الله می ایستاد و سوره را به پایان می رساند و ثوابش را به روح استادش هدیه می کرد و از ایشان در بیان شیواتر مطالب برای شاگردانش کمک می خواست. آن گاه به جلسه درس وارد می شد و تدریس را شروع می کرد.(2)
6. پذیرش هدیه استاد
6. پذیرش هدیه استاد
روزی فقیه مالکی، شاگرد قدیمی خود، سید رضی را دید. سید رضی دیگر آن نوجوانی نبود که سال ها پیش نزد او قرآن می آموخت، بلکه اکنون از نظر علمی به مقام بالایی رسیده
1- مرگی در نور، ص 98.
2- مرگی در نور، ص 82.