کار در زندگی فردی و اجتماعی از دیدگاه قرآن صفحه 129

لَهُمُ الطَّیِّباتِ وَ یُحَرِّمُ عَلَیْهِمُ الْخَبائِثَ. (اعراف: 157)

آنان را به کار پسندیده فرمان می دهد و از کار ناپسند باز می دارد، و برای آنان چیزهای پاکیزه را حلال و چیزهای ناپاک را بر ایشان حرام می گرداند.

بنابراین پاکیزگی که با روح انسان سازگار است و سبب رشد مادی و معنوی او می باشد، ملاک کلی حلال بودن است، و پلیدی و ناپاکی که با روح انسان و رشد او ناسازگار است، ملاک کلی حرام بودن کارها می باشد.

4. رابطه ایمان و عمل صالح

ایمان و عمل صالح ملازم یکدیگرند و در قرآن نیز بارها در کنار هم آمده اند؛ زیرا ایمان به منزله ریشه و عمل صالح ثمره آن است.

ایمان یعنی اعتقاد به همه مقدسات که مبدأ و معاد جامع آن ها است.

و عمل صالح یعنی کلیه کارهایی که خداوند از انجام دادن آن خشنوداست.

در قرآن می خوانیم:

به عصر سوگند، که انسان ها همه در زیانند؛ مگر کسانی که ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده اند، و یکدیگر را به حق سفارش کرده و یکدیگر را به شکیبایی و استقامت توصیه نموده اند. (سوره عصر)

در این سوره، ملازمه میان ایمان و عمل صالح بیان شده و دو رکن اساسی دیگرِ خوشبختی انسان که به منزله ضمانت اجرایی دو رکن اول هستند، بیان می گردد.