کار در زندگی فردی و اجتماعی از دیدگاه قرآن صفحه 163

مُسْتَمِرٍّ. (قمر: 19)

ما بر [سر] آنان در روز شومی، به طور مداوم، تند بادی توفنده فرستادیم.

در سوره فصّلت نیز همین بیان، با عبارت روزهای شوم آمده است.(1) در مقابل آیات بالا، بعضی وقت ها مانند شب نزول قرآن به مبارکی متصف شده است.(2)

با توجه به روایات بسیاری که در این زمینه وارد شده، می توان گفت که اتصاف ایام، به شومی یا مبارکی به اعتبار حوادث نیک یا بدی است که در آن ایام اتفاق افتاده است.

فال نیک یا بد زدن

فال بَد زدن و نسبت دادن حوادث به بعضی از امور، از جمله مسائلی است که در آیات و روایت ها نیز به آن اشاره شده است.

فال بد زدن در قرآن

بنی اسرائیل حوادث ناگوار را به موسی علیه السلام و یارانش نسبت می دادند. قرآن می فرماید:

پس هنگامی که نیکی به آن ها می رسید می گفتند این به خاطر شایستگی خود ماست، ولی هنگامی که بدی به آن ها می رسید، «یَطَّیَّرُوا بِموسی و مَنْ مَعَهُ؛ به موسی و همراهان او شگون بد می زدند». (اعراف: 131)

همان گونه که از آیه شریفه برمی آید، بنی اسرائیل منشأ نیکی را شایستگی خود می پنداشتند، ولی بدی را به حضرت موسی علیه السلام و همراهان او نسبت می دادند.