کار در زندگی فردی و اجتماعی از دیدگاه قرآن صفحه 204

إِنَّمَا الْمُؤمِنُونَ الَّذینَ آمَنُوا بِاللّهِ وَ رَسُولِهِ وَ إِذا کانُوا مَعَهُ عَلی أَمْرٍ جامِعٍ لَمْ یَذْهَبُوا حَتّی یَسْتَأْذِنُوهُ. (نور: 62)

مؤمنان واقعی کسانی اند که به خدا و رسولش ایمان آورده اند و هنگامی که در کار مهمّی با او باشند، بی اجازه او جایی نمی رود.

منظور از «امر جامع» هر کار مهمی است که حضور مردم در آن لازم است و تعاون و همکاریشان ضرورت دارد؛ خواه مسأله مهم مشورتی باشد، یا مطلبی پیرامون جهاد و مبارزه با دشمن، و خواه نماز جمعه در شرایط فوق العاده و مانند آن ... .

این آیه یک دستور انضباطی است که هیچ جمعیت و گروه یکپارچه ای نمی تواند نسبت به آن بی اعتنا باشد؛ زیرا در این گونه مواقع حتی حاضر نبودن یک فرد، گران تمام می شود و به هدف نهایی آسیب می رساند. به ویژه اگر رئیس جمعیت، فرستاده پروردگار و پیامبر خدا و یا رهبر روحانی با نفوذی باشد.(1)

ه) دیگر موضوع های مرتبط با آداب کار

اشاره

فرهنگ کار، قانون کار و وجدان کاری از جمله موضوعات مرتبط با بحث است و اشاره ای کوتاه به آن ها بی فایده نیست.