کار در زندگی فردی و اجتماعی از دیدگاه قرآن صفحه 21

ب) ربا: «الرِّبوا» (بقره: 275).

ج) رشوه: «تُدْلُوا بِها اِلَی الْحُکّامِ» (بقره: 188).

د) سحر: «السِّحْر» (بقره: 102).

ه) لغو: «اِذا مَرّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا کَراما» (فرقان: 72).

و) لهو: «لَهْوَ الْحَدیثِ» (لقمان: 6).

واژه های مربوط به آداب و مقررات کار

الف) شناخت حلال و حرام

1. پاکیزگی ها حلال است: «اُحِلَّ لَکُمُ الطَّیِّباتِ» (مائده: 4).

2. ناپاکی ها حرام است: «یُحَرِّمُ عَلَیْهِمُ الْخَبائِثِ» (اعراف: 157).

3. بعضی چیزها پلید است: «رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّیْطانِ» (مائده: 90).

ب) ارتباط با خدا

1. «بسم اللّه الرحمن الرحیم» باید سرآغاز هر کار باشد وگرنه بر اساس روایات، کاری که بدون «بسم اللّه» آغاز شود، «ابتر» و بی دنباله است.(1)

2. «نیت»؛ نیت از ماده «نوی» در قرآن نیامده، ولی از «شاکله» در روایت، به نیت تعبیر شده است. «کُلُّ یَعْمَلُ عَلی شاکِلَتِهِ» (اسراء: 84).

3. «اخلاص»: در مورد اخلاص در قرآن می توان به آیه «اِلاّ عِبادَکَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِین» اشاره کرد. در روایت نیز «العَمَلُ الْخالِصُ» آمده است.