کار در زندگی فردی و اجتماعی از دیدگاه قرآن صفحه 23

بِاللَّیلِ و النَّهار» (روم: 23).

4. استمرار کار: «فَاسْتَقِمْ کَما اُمِرْتَ» (شوری: 15).

5. محکم کاری: محکم کاری ذوالقرنین در سد سازی در مواردی مانند: «زُبُرَ الحَدید»، «قطرا»، «نقبا» (کهف: 96 - 97) و « ...عَمَلاً فَلْیَتقن» یا «اِعْمَلْ لِدُنیاکَ کَانَّکَ تَعیشُ أَبَدا» در روایت ها.

6 . کم کاری: در روایت «تسویف العمل» داریم که در نکوهش به فردا نهادن کار امروز است.

د) آداب کار در ارتباط با دیگران

1. حُسن برخورد: «خُلُقٌ عظیم» (قلم: 4).

2. مشورت: «شاورهم» (آل عمران: 159) و «أَمْرُهُم شُوری بَیْنَهُم» (شورا: 38).

3. همکاری (ملاک آن): «تَعاوَنوا عَلَی الْبِرِّ وَ التَّقوی؛ در کار خیر و پرهیزگاری همکاری کنید.» (مائده: 2).

4. رعایت عدل و احسان:

یک - دستور خداوند به عدالت: «اِنَّ اللّه َ یَأْمُرُ بِالْعَدلِ وَ الْاِحسان؛ خداوند به عدل و احسان دستور داده است.» (نحل: 90).

دو - دستور عدالت ورزی به پیامبر: «اُمِرتُ لِأعدِلَ بینکم؛ به عدالت امر شده ام.» (شوری: 15).

سه - عدالت پیشه کردن: «اِعْدِلوا هُوَ أَقْربُ لِلتَّقوی؛ عدالت پیشه کنید که آن به تقوا نزدیک تر است.» (مائده: 8).

چهار - عدالت در ترازو و نهی از کم فروشی: انعام، 152؛ هود، 85؛ شعراء، 3؛ مطففین، 1 - 6 .