کار در زندگی فردی و اجتماعی از دیدگاه قرآن صفحه 246

آیا غیر از خدا آفریدگاری است که شما را از آسمان و زمین روزی دهد؟ خدایی جز او نیست. پس چگونه [از حق] انحراف می یابید؟

هم چنین می فرماید:

إِنَّ الَّذینَ تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللّهِ لا یَمْلِکُونَ لَکُمْ رِزْقًا فَابْتَغُوا عِنْدَ اللّهِ الرِّزْقَ وَ اعْبُدُوهُ وَ اشْکُرُوا لَهُ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ (عنکبوت: 17)

کسانی را که جز خدا می پرستید، اختیار روزی شما را در دست ندارند. پس روزی را پیش خدا بجویید و او را بپرستید و وی را سپاس گویید، که به سوی او بازگردانیده می شوید.

با توجه به این گونه آیات، انسان همواره باید به یاد داشته باشد که روزی دهنده خداست؛ زیرا اوست که همه اسباب و عوامل را برای تأمین معاش بندگان فراهم ساخته و به ایشان توانایی کار کردن و بهره برداری از نعمت های الهی را داده است.

ج) تضمین روزی

برخی از آیات اشاره دارند که خداوند نه تنها روزی انسان ها، بلکه روزی هر جنبنده ای را تضمین کرده است:

وَ ما مِنْ دَابَّهٍ فِی اْلأَرْضِ إِلاّ عَلَی اللّهِ رِزْقُها وَ یَعْلَمُ مُسْتَقَرَّها وَ مُسْتَوْدَعَها کُلُّ فی کِتابٍ مُبینٍ (هود: 6)

و هیچ جنبنده ای در زمین نیست، مگر [این که] روزیش بر عهده خداست، و [او] قرارگاه و محل مردنش را می داند. همه [این ها] در کتابی روشن [ثبت ]است.

وَ کَأَیِّنْ مِنْ دَابَّهٍ لا تَحْمِلُ رِزْقَهَا اللّهُ یَرْزُقُها وَ إِیّاکُمْ وَ هُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ (عنکبوت: 60)

و چه بسیار جاندارانی که نمی توانند روزی خود را تأمین کنند؛ خداست که آن ها و شما را روزی می دهد، و اوست شنوای دانا.