کار در زندگی فردی و اجتماعی از دیدگاه قرآن صفحه 258

شکر نعمت نعمتت افزون کند

کفر، نعمت از کفت بیرون کند

واقعیتی است که در آیات و روایات بر آن تأکید شده است.

علی علیه السلام در این مورد می فرماید:

اذا وَصَلَتْ الیکم اَطرافُ النِّعَمِ فَلا تُنَفِّروا أقصاها بقلّهِ الشُکر(1)

چون طلیعه نعمت ها به شما رسید، با ناسپاسی دنباله آن را مبرید.

کفر نعمت به معنای ناسپاسی و ادا نکردن حق نعمت های الهی است؛ اعم از این که انسان نعمت های خداوند را در مسیری الهی به کار نگیرد، و یا بدتر از آن، این نعمت ها را در خلاف مسیر حق به کار گیرد.

قرآن موارد گوناگونی را بیان می کند که ناسپاسی سبب از میان رفتن نعمت ها شده است:

1. داستان دو مرد غنی و فقیر

در سوره کهف داستان دو مردی آمده است که یکی غنی و دارای دو باغ با میوه های فراوان بود و دیگری فقیر و باایمان. شخص ثروتمند نه تنها دارایی خود را به رخ دوست فقیر خود می کشید، بلکه غرور مستی ثروت او را آن چنان فرا گرفته بود که دارایی خود را پایدار می پنداشت و حتی سرانجام منکر خدا و معاد نیز شد.

دوست فقیرش او را نصیحت می کرد که چرا از خدا غافل شده ای و این نعمت ها را از ناحیه