کار در زندگی فردی و اجتماعی از دیدگاه قرآن صفحه 262

(ابراهیم: 28-30)

آیا ندیدی کسانی را که نعمت خدا را به کفران تبدیل کردند، و قوم خود را به سرای نیستی و نابودی کشاندند؟! (سرای نیستی و نابودی) جهنم است که آن ها در آتش وارد می شوند و چه بد قرارگاهی است! آن ها برای خدا همتایانی قرار داده اند، تا (مردم را) از راه او گمراه سازند.

اکنون پرسش اساسی این است که اگر خداوند به سبب کفران نعمت و ناسپاسی، انسان را از نعمت محروم می سازد، پس چرا بسیاری هستند که کفران نعمت می کنند و پیوسته به عیش و نوش مشغولند، ولی روز به روز از امکانات مادی بیش تری بهره مند می شوند؟!

پاسخ این پرسش در بحث بعدی روشن خواهد شد.

6. استدراج به وسیله نعمت

اشاره

همیشه عذاب الهی با برداشتن نعمت نیست؛ زیرا برداشتن نعمت و سختی در معیشت لطفی از جانب پروردگار است تا بندگان از غفلت بیرون آیند و رو به سوی خدای آورند.

اساسا بنای خداوند بر این نیست که مؤمنین در دنیا همانند سرمایه دارهای از خدا بی خبر زندگی کنند، اگر چنین بود انبیا و اولیای خدا از همه سزاوارتر بودند، حال آن که آن ها در دنیا با دشواری های گوناگون می ستیزند تا بیش ترین منزلت را نزد حضرت دوست به دست آورند.

در این باره امام صادق علیه السلام می فرماید:

لَوْلا اِلْحاحُ المؤمِنینَ عَلیَ اللّه ِ فی طَلَبِ الرِّزْقِ