کار در زندگی فردی و اجتماعی از دیدگاه قرآن صفحه 41

ب) نگرش قرآن به مال دنیا

اشاره

مال دنیا به خودی خود «خیر» است.(1)

مال نقش ستون فقرات را دارد و وسیله قوام زندگی است. از این رو، قرآن از سپردن اموال به سفیهان بازداشته است:

وَ لا تُؤتُوا السُّفَهاءَ أَمْوالَکُمُ الَّتی جَعَلَ اللّهُ لَکُمْ قِیامًا. (نساء: 5)

و اموال خود را - که خداوند آن را وسیله قوام [زندگی] شما قرار داده - به سفیهان مدهید.(2)

حتی حرمت اموال تا اندازه ای است که قرآن سزای دزدان را قطع دست می داند.

مال اگر از راه حلال به دست آید و در راه درست از آن استفاده گردد، نه تنها بد نیست، بلکه بهترین وسیله برای تحقق اهداف انسانی است. آن چه بد است، مال دوستی و انباشت ثروت است.(3)

به کار بردن مال در راه نادرست و خلاف راه خدا ناپسند است.(4)

در مواردی که خداوند ثروت مندان را خوار شمرده و یا دارایی آنان را نابود کرده است، بدین سبب بوده است که راه فتنه را در پیش گرفته یا ناشکری و ناسپاسی کرده اند.(5)

1- . در چند جا از مال تعبیر به خیر شده است. نک: بقره، 272؛ حج، 11؛ بقره، 180؛ عادیات، 8 .
2- . مائده، 38.
3- . توبه، 34.
4- . انفال، 136.
5- . مانند «قارون» و «قوم سباء ...».