کار در زندگی فردی و اجتماعی از دیدگاه قرآن صفحه 63

3. تبلیغ

تبلیغ به معنای رساندن است و مبلّغ، رساننده پیام ها و آموزه های تبلیغی است.

پیامبران بزرگ نخستین مبلغانی بوده اند که با تلاش فراوانشان رسالت الهی را به گوش بندگان خدا رسانیده اند.

قرآن در این باره می فرماید:

الَّذینَ یُبَلِّغُونَ رِسالاتِ اللّهِ وَ یَخْشَوْنَهُ وَ لا یَخْشَوْنَ أَحَدًا إِلاَّ اللّهَ. (احزاب: 39)

(پیامبران پیشین) کسانی بودند که رسالت های الهی را تبلیغ می کردند و (تنها) از او می ترسیدند و از هیچ کس جز خدا بیم نداشتند.

و خطاب به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید:

ما تو را به حق بشارتگر و هشدار دهنده گسیل داشتیم و هیچ امتی نبوده مگر این که هشدار دهنده ای داشته است. (فاطر: 24)

4. امر به معروف و نهی از منکر

اشاره

امر به معروف و نهی از منکَر از مهم ترین واجبات و ضروریات دین است و انکار کننده آن به کفر محکوم خواهد بود.(1)

در اهمیت این واجب شرعی علی علیه السلام می فرماید:

هر کس امر به معروف کند، پشت مؤمنان را محکم کرده و هر کس نهی از منکر کند، بینی کافران را به خاک مالیده است.(2)