کار در زندگی فردی و اجتماعی از دیدگاه قرآن صفحه 91

ج) کارگری در قرآن

در قرآن مفهوم «کارگری» در تمام معانی به کار رفته که ما تنها به یک نمونه از هر کدام از مفاهیم عام، خاص و خاص تر بسنده می کنیم:

1. مفهوم عام؛ خدا هم کارگر است.

«کُلَّ یَومٍ هُوَ فی شَأْنٍ؛ هر زمان، او در کاری است.» (الرحمن: 29)

علامه طباطبایی رحمه الله درباره - این آیه شریفه می فرماید:

نکره آوردن «شأن» بیانگر این است که کار خداوند تکراری و مشابه هم از همه جهت نیست؛ هر زمانی در کاری است، غیر کار قبلی و بعدی؛ یعنی کار خداوند ابداعی است همان گونه که خود فرموده است: «بَدیعُ السَّماواتِ وَ الْأرضِ».(1)

2. مفهوم خاص؛ مجموع فعالیت های انسان برای گذران زندگی

از زمانی که بشر برای رفع نیازمندی های خود به استخدام و به کارگیری هم نوع خود اقدام کرد کارگری و هم کاری و تعاون برای رفع نیازهای فردی و اجتماعی مطرح بوده است.

این آیه به این سنت الهی اشاره دارد:

أَ هُمْ یَقْسِمُونَ رَحْمَتَ رَبِّکَ نَحْنُ قَسَمْنا بَیْنَهُمْ مَعیشَتَهُمْ فِی الْحَیاهِ الدُّنْیا وَ رَفَعْنا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجاتٍ لِیَتَّخِذَ بَعْضُهُمْ بَعْضًا سُخْرِیًّا. (زخرف: 32)

ما [وسیله های] معاشِ آنان را در زندگی