عالی همتان: کار و همت در سخن و سیره اندیشمندان و عارفان مسلمان صفحه 48

12. صاحب جواهر

مرحوم تنکابنی درباره تألیف صاحب جواهر(متوفای 1266ه_ . ق) می نویسد: صاحب جواهر می فرمود: من زمانی که فقه می نوشتم، عهد کرده بودم که روزی یک کرّاس بنویسم و کرّاس عبارت است از یک جزوه؛ و مدتی به جهت تفرغ از امور و قلّت مشاغل و رفع موانع، در بغداد مانده و درِ خانه بر اغیار بسته و به تألیف اشتغال داشتم.

آیت الله شاه آبادی (استاد فلسفه و عرفان حضرت امام رحمه الله ) گفته است:

پدرم که یکی از شاگردان مرحوم نویسنده کتاب جواهر الکلام بود، نقل می کرد: روزی که آن دانشمند بزرگ با مرگ و فقدان فرزند ارشد و دانشمند خود، روبه رو گردید، موقعی مراسم غسل او به پایان رسید که هوا رو به تاریکی بود. از این جهت قرار شد بدن او را در یکی از بقعه های صحن مطهّر امیرمؤمنان علیه السلام بگذارند و فردای آن روز، مراسم تشییع جنازه در میان انبوه جمعیت به عمل آید. با اینکه مرحوم صاحب جواهر، داغ دار بود، مع الوصف همان شب، برنامه مطالعه و نوشتن خود را تعطیل نکرد؛ با کمال صبر و استقامت، پس از خواندن مقداری از کلام الله مجید در کنار بدن فرزند عزیز خود، به مطالعه و نوشتن صفحاتی از کتاب جواهر پرداخت.(1)

13. صاحب مفتاح الکرامه؛ جواد بن محمد حسینی عاملی

مرحوم سید جواد، صاحب مفتاح الکرامه در تحصیل علم، به قدری کوشا و جدی بود که شیخ ذبیح الله محلاتی در کتاب اختران تابناک می نویسد: «از او پرسیدند در شب قدر، افضل و بهترین اعمال چیست؟ فرمود: تحصیل علوم مذهبی».