عالی همتان: کار و همت در سخن و سیره اندیشمندان و عارفان مسلمان صفحه 58

نمی باشد، بلکه خطور دادن به باطن، با ارتکاب فعلی در ظاهر، استهزا و غفلت است».(1)

18. مرحوم نورالدین عراقی

اشاره

حضرت آیت الله شیخ محمدعلی اراکی در وصف مرحوم آقا نورالدین عراقی نقل فرموده است:

اهل کشف و کرامت بود؛ چون خیلی اهل حقیقت بود. وکفی به کرامت او، که در جبهه جنگ، با آنکه در بالای سرش آلت ناری بود که صدایش گوش فلک را کر می کرد و آتش از آسمان می بارید، و هر آن احتمال داشت در سینه انسان بنشیند، قلم و کاغذ برداشته بود و تفسیر قرآنی می نوشت! هرکسِ دیگر باشد، در حرف زدن یومیه اش اشتباه می کند و از حواس پرتی، مبتدا و خبر را درست نمی گوید. در جبهه جنگ چطور می شود حواس انسان جمع باشد؟! ولی این شخص با کمال دقت، گویا در اتاق خلوتی نشسته و هیچ کس با او کاری ندارد، خودش هست و خودش، همچو تفسیری می نویسد «کفی بذلک کرامتا»... .

حیف که این تفسیر به آخر نرسید و اشتغالات نگذاشت که به آخر برسد؛ زیرا در آن وقت که ایشان در اراک بود، تمام شهر و مضافاتش، اهل سؤال و استفتائات، از اطراف و اکناف در دهات، می آمدند و به ایشان مراجعه می کردند.

مرحوم آقا نورالدین، در هیچ مسئله ای محتاج مراجعه به کتاب نبود. این همه استفتائات که می آوردند، یک دفعه نشد که بگوید: کتاب را بیاورید ببینم؛ قلمدان حاضر بود و فوراً جواب را می نوشت. حاضرجواب بود. آن تفسیری