عالی همتان: کار و همت در سخن و سیره اندیشمندان و عارفان مسلمان صفحه 63

23. مرحوم مظفر

زمانی که ما در نجف اشرف، در مدرسه سید رحمه الله (1) بودیم، حجره آقای شیخ محمد رضا مظفر رحمه الله روبه روی حجره ما قرار داشت و شب ها چراغ نفتی ما و ایشان روشن بود، ولی وقتی ما بعد از مطالعه و انجام کارهای خود می خواستیم بخوابیم، می دیدیم که چراغ ایشان همچنان روشن است. صبح هم که پیش از اذان یا وقت اذان بیدار می شدیم، می دیدیم هنوز چراغ ایشان روشن است! وقت اذان، ایشان از اتاق خود بیرون می آمد و به بالای بام می رفت و به افق نگاه می کرد، اگر فجر شده بود همان جا نماز صبح را می خواند و همان جا می خوابید. در هر حال بنده، مثل ایشان پر کار ندیده ام.

البته ایشان زمانی که «مُنتَدَی النَّشر»(2) را افتتاح کرده بود چنین بود، و قبل از آن این طور نبود؛ لذا بنده گمان می کردم که ایشان برای کلاس های درسی، کرّاسه(3) می نویسد، ولی بعد دیدم کتاب ها(4) و مطالب علمی مفصل از ایشان در عالم اسلام به ظهور رسید».(5)

24. علّامه امینی

درباره ایشان نوشته اند: «یکی از سفرهای اواخر عمرش، سفر به هند بود که بیش از چهار ماه طول کشید. گزارش این چهار ماه و شرح نسخه های خطی که علامه امینی در طی این مدت خوانده و رونویسی کرده است، در شماره دوم و سوم مجله کتاب خانه نجف با نام صحیفه المکتبه انتشار یافته است.

1- به نقل از: سید نعمت الله حسینی، محمد کاظم یزدی؛ صاحب عروه الوثقی.
2- مدرسه علمی دینی از دبستان تا دانشکده فقه.
3- جزوه.
4- نظیر المنطق، اصول الفقه، السقیفه و...
5- در محضر آیت الله بهجت، کتاب دوم، ص80 ، نکته714.