فعالیت علمی و فرهنگی علمای شیعه در عصر پهلوی صفحه 129

صفحه 129

ص :130

هستند، رغبت چندانی در میان این افراد برای بهره گیری از این برنامه ها دیده نمی شود.

ه) نوع نگاه رسانه و جامعه به روحانیت باید تا حد زیادی اصلاح شود. برای مثال، بیشترین حضور روحانی در برنامه ها، مربوط به پخش مراسم مذهبی و به ویژه ایام سوگواری ها و ولادت امامان است؛ در صورتی که در بسیاری از برنامه های فرهنگی، علمی و اجتماعی هم می توان و باید از حضور روحانیت بهره گرفت. همچنین در سخن علما نباید فقط جنبه امر و نهی وجود داشته باشد؛ زیرا با این نوع نگاه، آنها گروهی صرفا نصیحت کننده و موعظه گر معرفی می شوند. معرفی روحانیت با این چهره تک بعدی، بسیار ناپسند است.

و) این برنامه ها بیشتر به تعریف و تمجید می پردازند و تا حد توان از هرگونه نقد در آنها پرهیز می شود. نقد و بررسی به برطرف ساختن اشکال ها و افزایش غنای درونی کار کمک می کند و به بسیاری از نقدهای غیرمنصفانه نیز پاسخ می دهد. بیان یک جانبه و بدون نقد بسیاری از مسائل، آنها را به صورت سطحی و غیرجذاب باقی می گذارد. برای مثال، می توان نقش علما را در نهضت ملی شدن صنعت نفت بررسی و نقد کرد.

3. پیشنهادهای برنامه سازی

اشاره

3. پیشنهادهای برنامه سازی

زیر فصل ها

الف) قالب داستانی و سریالی

ب) قالب گزارش

ج) برنامه مستند

د) ساخت نماآهنگ و اسلاید

ه) برگزاری سمینار و میزگرد

و) ساخت برنامه انیمیشن

ز) برگزاری مسابقه رادیویی و تلویزیون

الف) قالب داستانی و سریالی

الف) قالب داستانی و سریالی

یک - ساخت سریال ها و فیلم های داستانی از زندگی علما

هر چند تعدادی از این گونه فیلم ها ساخته شده، ولی از تعداد فراوانی از علما که گاه زندگی جذابی هم داشته اند، به ویژه علمای معاصر، غفلت شده است. اگر هم از زندگی برخی از این علما، برنامه داستانی یا سریالی ساخته شده، تنها گوشه ای از

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه