فعالیت علمی و فرهنگی علمای شیعه در عصر پهلوی صفحه 74

صفحه 74

ص :75


1- متن دومین تلگراف آیت اللّه گلپایگانی به عَلَم، درباره تصویب نامه انجمن های ایالتی و ولایتی، 16 دی ماه 1341، ج 1، ص 37.

فصل دوم: علما و مجلس شورای ملی

اشاره

فصل دوم: علما و مجلس شورای ملی

زیر فصل ها

1. حضور علما در مجلس شورای ملی

2. فعالیت های مدرس در مجلس شورای ملی

3. حمایت علما از آزادی و انتخابات آزاد و حضور مردم در صحنه سیاسی

1. حضور علما در مجلس شورای ملی

1. حضور علما در مجلس شورای ملی

بحث ایجاد مجلس در ایران، به دوران قاجاریه و زمان انقلاب مشروطیت بازمی گردد. در ابتدای طرح این مسئله، دیدگاه های مخالف و موافق بسیاری در مورد آن مطرح شد و گروه گسترده ای از روحانیت، جزو فعال ترین هسته های مبارزه برای ایجاد مجلس بودند. به یقین، در صورت حضور نداشتن علمایی چون سید محمد طباطبایی، سید عبداللّه بهبهانی، علامه نایینی و شیخ فضل اللّه نوری، انقلاب مشروطیت نمی توانست به سرانجام برسد. هرچند خود علما به وجود آورنده چنین طرحی نبودند، ولی چون در پی کاهش فشار استبداد بودند، از چنین ایده ای استقبال کردند. آنها با نوع نظام دموکراسی و اداره مجلس در غرب آشنا بودند، ولی خواسته شان برپایی نظام مشروطه پارلمانی در چارچوب اسلام و بنیان های دینی بود.(1) آنان راه درمان بیماری استبداد و تضییع حقوق ملت و نفوذ بیگانه را در تأسیس مجلس و اتحاد دولت و ملت می دانستند. آیت اللّه طباطبایی در این زمینه در نامه ای به عین الدوله نوشت:

اصلاح تمام اینها (مشکلات)، منحصر است به تأسیس مجلس و اتحاد دولت و ملت و رجال دولت با علما. عجب در این است که مرض را شناخته و طریق علاج هم معلوم و اقدام نمی فرمایید.(2)

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه