فعالیت علمی و فرهنگی علمای شیعه در عصر پهلوی صفحه 75

صفحه 75

ص :76


1- پارلمانتاریسم در ایران، تهران، انتشارات مرکز اسناد، 1379، ص 219.
2- احمد کسروی، تاریخ مشروطه ایران، تهران، امیرکبیر، 1363، ص 86.

در میان علما، عده ای هم با نظام پارلمانی مخالفت می ورزیدند، ولی در نفی مجلس کاری نمی کردند، کسانی چون شیخ فضل اللّه نوری هم که بعدها در جبهه مخالف با مشروطه خواهان قرار گرفت، با اساس مشروطه موافق بود. او تنها با نوع اعمال مشروطیت و فاصله گرفتن آن از مشروعیت دینی مخالفت می ورزید.(1)

در نهایت با تمام فراز و نشیب ها بعد از تشکیل مجلس، روحانیت به عنوان یکی از پنج طیفی که در مجلس بودند، نمایندگانی را راهی مجلس کردند. آیت اللّه بهبهانی و آیت اللّه طباطبایی در جریان تشکیل اولین مجلس و در جلسه های اولیه آن حضور مؤثر و فعالی داشتند.(2) از آن به بعد هم، علما به صورت مستمر در مجالس بعدی حضور یافتند و حتی بعد از جوّسازی های فراوانی که بر ضد روحانیت بیدار مشروطه وجود داشت، حضور علما در مجلس ادامه یافت. برای مثال، افرادی چون شهید سیدحسن مدرس، پنج دوره پیاپی در مجلس حضور داشت و پس از او هم افرادی چون آیت اللّه سید ابوالقاسم کاشانی در مجلس دوران پهلوی حضور مؤثر و پررنگی داشتند.

2. فعالیت های مدرس در مجلس شورای ملی

2. فعالیت های مدرس در مجلس شورای ملی

سیدحسن مدرس، از جمله کسانی است که نامش با مجلس و سیاست در هم آمیخته است. مخالفت های مدرس با رضاخان در دورانی که کسی را یارای نفس کشیدن نبود، از وی شخصیتی ممتاز و بی باک ساخته است. مدرس جزو نخستین افرادی بود که رضاخان را شناخت و درصدد بود تا راهی برای جلوگیری از استبداد روزافزون وی بیابد. شهید مدرس، این راه را در مجلس شورا جست وجو می کرد.

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه