بزم معرفت: مشاهیر تخت فولاد اصفهان صفحه 173

1- 226. تذکره القبور ص 92. آخوند گزی می نویسد: آن مرحوم مواظبت ها در آداب شریعت داشته. و به جهت ناخوشی تب و لرز سه یک دعائی به بادام می نوشته و می داده و مردم هم می گرفته به مریض می داده، مریض خوب می شده و مجرّب شده بود. همان وقت شرط می کرده عمامه سر مریض بگذارند که عمامه را آن مرحوم در اصفهان رواج تام داده. و غالبا خدمت آن مرحوم، کسی که می رفته، مسأله از آن کس می پرسیده که مردم را مسأله دان کند.

2- 227. پسرش: میرزا هاشم کلباسی عالم عامل زاهد متقی، از ائمه جماعت مسجد حکیم و مورد وثوق و اقبال و علاقه قاطبه مردم بود. وی در سال 1358ق وفات نمود و در تخت فولاد تکیه کازرونی در جوار استادش آقا سیّد محمّد باقر درچه ای مدفون گردید. فرزندش: میرزا عبدالجواد کلباسی عالمی صالح و صاحب اخلاق حمیده و صفات پسندیده و اهل تهجد و خیرات و دستگیری از ضعفا و یاری گرفتاران بود. وی در سال 1387 در راه قم در اثر تصادف وفات نمود و در صحن مطهر حضرت معصومه مدفون گردید.

از آثارش کتاب"تذهیب الاصول" در شرح "تهذیب الاصول" در کتابخانه مدرسه فیضیّه و "کتاب الصلاه" در کتابخانه آیه اللّه مرعشی نجفی موجود است. وی از علمای بزرگی همچون میرزا حبیب اللّه رشتی، سید حسین بحرالعلوم، شیخ زین العابدین مازندرانی، ملا محمد ایروانی و میرزا

محمد هاشم چهارسوقی اجازه اجتهاد و روایت دریافت کرده که متن آن ها در آغاز "کتاب الصلاه" آمده است.(1)

د. شیخ محمّد حسین کلباسی

عالم جلیل، از شاگردان سیّد اسماعیل صدر و شیخ محمّد حسین کاظمی و داماد شیخ محمّد حسن نجفی صاحب "جواهر". وی عالمی عابد و متهجد و از ریاست گریزان بود. در پایان عمر در مشهد مقدس ساکن و مورد اقبال و توجه مردم واقع شده و در سال 1340ق وفات نموده و در دارالسیاده مدفون گردید.(2)

2. آقا محمّد کلباسی

عالم کامل و فقیه متبحّر. به نوشته آخوند گزی: در مدّت عمر مشغول به نوشتن کتاب بوده و از شدّت مواظبت بر آداب شرعیه و بعضی وضع ها، مردم او را صاف و صادق می خوانده اند و گفتار و کردارهای صادقانه اش بسیار بوده. امامت مسجد حکیم را هم داشته و مرجع در مرافعات هم بوده است.