بزم معرفت: مشاهیر تخت فولاد اصفهان صفحه 176

وفات یافت و در صحن حرم حضرت معصومه سلام اللّه علیها مدفون گردید.

4. میرزا ابو المعالی کلباسی

اصغر اولاد حاجی کلباسی اعلی اللّه مقامه. آخوند گزی می نویسد: "مراتب زهد و تقوی و اخلاق کامله و گوشه نشینی و کثرت اشتغال به فکر در علوم و نوشتن کتب علمیه، بیش از آن است که در این مختصر گنجد. مجلس آن مرحوم، مصداق حدیث حواریین و عیسی علیه السلام که عرض کردند: "من نجالس؟"با که مجالست کنیم؟ فرمود: "من یذکّرکم اللّه رؤیته، ویزیدکم فی العلم منطقه، ویرغّبکم فی الآخره عمله". یعنی: کسی که دیدار او، شما را به یاد خدا اندازد، و گفتار او در علم شما افزاید، و کردار او شما را راغب و مایل به آخرت نماید. حالات آن مرحوم به همین و صف ها بود. صحبت موعظه و علم دقائق اخلاق و اخلاص را ملاحظه می فرمودند. و قدری از حالات خود را در آخر "بشارات" و "رساله زیارت عاشورا" و غیرها نوشته اند. اجمال آن که: بعد از فوت حاجی، صغیر بوده و با عدم توجه تام بزرگ تران، به زحمات فوق العاده، بعد از قابلیت، مشغول تحصیل خدمت مرحوم آمیر سیّد حسن مدرس شده و امر گذران و زندگانی او هم به

سختی بوده، من حیث لا یحتسب، از جانب پادشاه، وظیفه ای از مرحوم حاجی در حقّ ایشان مقرّر گردید. و تمام سال ها، همه اوقات را به فکر و نوشتن مشغول بوده تا آن که از کثرت فکر، به خصوص در اصول، به ضعف قلب مبتلا شده که تا آخر عمر مبتلا بوده".(1)

"بشارات الاصول" در سه جلد، متجاوز از صد و بیست هزار بیت، رساله حجیّت ظنّ مطلق، سی هزار بیت، رساله مختصری در حجیّت ظنّ، شرح خطبه شقشقیه، رساله در استخاره به قرآن، رساله در کیفیّت زیارت عاشوراء و رسائل رجالیّه که اخیرا در 4 جلد چاپ شده از آثار علمی ارزشمند او است.