بزم معرفت: مشاهیر تخت فولاد اصفهان صفحه 277

1- 284. وی در سال 1281ق در دستگرد خیار متولّد شد. در 20 سالگی به اصفهان رفت و مدت ده سال به تحصیل علوم دینی و ادبی پرداخت و مورد توجّه علمایی همچون میرزا محمد هاشم چهارسوقی و برادرش صاحب روضات واقع و به لقب "ادیب الشریعه" ملقّب شد و از صاحب روضات و سایر علمای اعلام اجازه دریافت نمود. مدّت ده سال نیز به مسافرت عتبات و بیت اللّه و اطراف هندوستان و روم پرداخت و ده سال آخر عمر را در دستگرد در خانقاهی که برای خود آماده کرده بود انزوا پیشه کرده و به ارشاد و هدایت مردم و پیشوایی شرعی آنان مشغول گردید. وی نزدیک به 150 هزار بیت شعر سروده، از جمله منظومه "انوار سهیلی" در 16 هزار بیت، منظومه "شمسه و قهقهه" در 24 هزار بیت، ضیاء الابصار فی احوال الاطهار در 15هزار بیت، "ترجمه الدرر" در ترجمه کلمات قصار امیرالمؤمنین علیه السلام در 10 هزار بیت، "خمسه طیّبه" در جمع و تصحیح اشعار عرب در مناقب و مراثی اهل بیت علیهم السلام در 10 هزار بیت، ملتقط اللغه و دیوان اشعار در 15 هزار بیت. وی در سال 1351ق وفات یافت و در قبرستان عمومی دستگرد مدفون شد. در تقریظ بر "انوار سهیلی" چنین گفته شده: "انوار سهیلی" که بدی لؤلؤ منثور منظوم شد از همّت سودائی مهجور افزود دل بحر بر آن "مفتی" و گفتا: "زانوار سهیلی شده آفاق پر از نور"

بنگر که چسان ز کینه "سودایی" را

بنمود ز اهل انجمن پنهانش

آن کس که به هنگام سخن پردازی

شرمنده شدی هزار چون حسّانش

هم پیشه به علم، صاحب و بونصرش

هم رتبه به زهد باذر و سلمانش

در صفه فضل ساکنی ادریسش

از سفره علم لقمه لقمانش

باری چو شنید ارجعی از حی قدیر

در باغ جنان پرید مرغ جانش

تا جسم بود فانی و تا باقی روح

رحمت بادا ز قادر سبحانش

با مهتر انبیاء مرسل احمد

محشور نماید به جنان یزدانش

تاریخ ورا خواست یکی "فردی" گفت:

"جان داد بسودای رخ جانانش"

1352

4. تاریخ وفات مرحوم عبدالحسین فرهمند (مؤسس انجمن ادبی اصفهان)

طلب نمود همی سال رحلتش "فردی"

که ناگهان به دو صد شوق هاتفی بسرود

بگوش جان بشنیدم که با یکی می گفت:

"فراز شاخه طوبی ادیب جای نمود"

1353