بزم معرفت: مشاهیر تخت فولاد اصفهان صفحه 285

غفر اللّهی احمد جنّت

شاعر نکته سنج نیک آیین

بود رفتار او همه نیکو

بود گفتار او همه شیرین

شعر او جمله اوستادانه

چه غزل چه قصیده چه تضمین

کرد رحلت چو از جهان، گشتند

دوستانش پریش و زار و غمین

بهر تاریخ فوت او هر کس

کرد شعری در انجمن تمرین

یکی آمد به جمع و بگفت"

"جای جنّت بود بخلد برین"

1378ق

مرثیه استاد فضل اللّه اعتمادی "برنا"

سزد این دهر با چنین سنّت

کندش هر که دم به دم لعنت

مردم آزاری و ستمکاری

شیوه دهر گشته و سنّت

ادبا را نمود با غم جفت

فضلا را قرین با محنت

گوهری زیر خاک کرد نهان

که بدی تاج فضل را زینت

فاضلی خوش کلام و خوش گفتار

شاعری خوش قریحه، خوش طینت

غفر اللّهی است شهرت او

نامش احمد تخلّصش "جنّت"

رفت و از او بماند نام نکو

جای فرزند و ثروت و مکنت

گفت "برنا" به شمسی اش تاریخ:

"جنّت ما شدی سوی جنّت"

1337ش

مرثیه شکیب اصفهانی

فروغ نیّر دانش، چراغ چشم اهل دل

شعاع مشعل بینش، ضیاء شمع هر محفل