تخت فولاد اصفهان صفحه 257

22 - تکیه ی سادات احمدآبادی (فقیه احمدآبادی)

اشاره

در قسمتی از محدوده ی لسان الارض تخت فولاد، مزار کوچکی وجود دارد که قدیمی ترین قبر موجود در آن متعلّق به تاریخ 1319 هجری قمری مربوط به عالم جلیل آقا میرزا عبدالرزاق بن سیّد عبدالجواد موسوی می باشد که نَسَبشان به میر محمّدتقی موسوی وزیر شاه سلیمان صفوی می رسد. پس از وی پسر بزرگوارش علّامه فقیه آقا سیّد محمّدتقی فقیه احمدآبادی متوفّی 1348 هجری قمری در این محل مدفون شد. وی از فقهای بزرگ ساکن محلّه ی احمدآباد بود. پس از دفن این عالم بزرگوار این تکیه به «سادات احمدآبادی» و یا «فقیه احمدآبادی» نامیده شد. تا چند سال اخیر هیچ بنا و بقعه ای در این تکیه وجود نداشت. در حدود سال 1379 هجری شمسی مریدان و علاقمندان به این عالم فقیه و آثار ارزشمندش جهت بزرگداشت مقام وی بقعه ای بر سر مزارش بنا نمودند.

موقعیّت جغرافیایی تکیه

این تکیه در شرقی ترین قسمت تخت فولاد و در شمال لسان الارض و تقریباً در انتهای کوچه ی لسان الارض، روبروی سالن اجتماعات گلستان شهداء (شمع) قرار گرفته است.

بزرگان مدفون در تکیه

1 - آقا میرزا عبدالرزاق موسوی: فرزند سیّد عبدالجواد، متوفّی 1319 ق. عالم جلیل و امام جماعت امامزاده اسماعیل.

2 - آقا سیّد محمّدتقی موسوی احمدآبادی (فقیه احمدآبادی): فرزند آقا سیّد عبدالرزاق. متوفّی 1348 ق. معروف به «فقیه احمدآبادی» فقیه بزرگوار، محدّث مفسّر و ادیب شاعر، که نزد اساتید بزرگی چون آقا سیّد ابوالقاسم دهکردی، آخوند ملاّ محمّد کاشانی و بزرگان دیگر کسب علم