تخت فولاد اصفهان صفحه 90

شهر مانند طوقچی، مصلّی وجود داشته است ولی با ایجاد مصلّای تخت فولاد و گسترش شهر به سوی جنوب کم کم اهمیّت سایر مصلّی های شهر اصفهان کمرنگ می شود. در عهد صفوی در این مکان نماز عید قربان و عید فطر اقامه می گردید و تا دوره ی معاصر نیز علمای بزرگ اصفهان نماز عید فطر را در این مکان برگزار می نمودند.(1)

مسجدی از دوره صفوی در این مکان وجود داشت که به مرور زمان از بین رفت ولیکن در دوره ی قاجاریه مسجد دیگر بر آن احداث گردید که کتیبه های مسجد آن از دوره ی قاجاریه هنوز موجود است.

محدوده ی مصلّی از شرق به تکیه ی آقا حسین خوانساری و تکیه ی شیخ محمّد تقی رازی، از جنوب به تکیه ی صاحب روضات، محدود می شود. در سمت شمال مصلّی قبرستانی قرار دارد که می توان آن را به سه بخش تقسیم نمود:

الف) قبرستان پشت مصلّی:

اشاره

گورستان پشت مصلّی در ضلع شمالی آن از قرن یازدهم تا این اواخر محل دفن اموات بوده است. از وجوه مشخصه این قبرستان وجود شیر سنگی موجود در تخت فولاد است.

بزرگان مدفون در قبرستان پشت مصلّی

1 - میرزا محمّدباقر نقّاش باشی سمیرمی: متوفّی 1351 ق. متخلّص به «صدقی» هنرمند نقّاش، ادیب، شاعر.(2) از ویژگی های کار وی تجسّم بخشیدن به نگاه زنده و توجّه به پوشش آنان است. ترسیم افق در هنگام غروب آفتاب نیز از دیگر هنرنمایی های وی می باشد.(3)

2 - حاج میرزا حسین مدرّس کهنگی: فرزند سیّد محمّد ابراهیم طباطبایی. متوفّی 1376 ق. عالم فقیه وارسته. از محضر علمایی چون میرزا ابوالمعالی کلباسی، آقا محمّدهاشم چهارسوقی، آخوند