حدیث خوبان: (حکایت های اخلاقی و کرامات مشاهیر تخت فولاد اصفهان) صفحه 137

را روی کرسی ریختم و قصّه را به ابوی گفتم. آن وقت حالی به من دست داد که شرحش گفتنی نیست و گمان می کردی از آن حال و حرارت شمع، برودت هوا را حس نمی کردیم. به همین حال بودیم که صبح شد. ابوی جهت تحقیق پشت در مدرسه رفتند، جای پای من بود ولی اثری از جای پای آن حضرت نبود.

هنوز مشغول تعقیب نماز صبح بودیم که یکی از دوستان مقداری زغال و خاکه جهت طلاب مدرسه فرستاد که تا پایان آن سردی و زمستان کافی بود.(1)

توسّل به حضرت ولیّ عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف

عالم فاضل و محدّث و واعظ زاهد ادیب، مرحوم حاج ملاّ عباسعلی اصفهانی(2) به حضرت ولیّ عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف متوسّل می شود و اثر می بیند.

جناب حجّت الاسلام، آقای حاج شیخ مهدی اصفهانی به خطّ شریف خود