حدیث خوبان: (حکایت های اخلاقی و کرامات مشاهیر تخت فولاد اصفهان) صفحه 167

1- 194. موحد ابطحی: زندگی و شخصیت آیت اللّه فقیه احمدآبادی، ص103.

2- 195. از وّعاظ و ذاکرین بااخلاص حضرت اباعبداللّه الحسین)ع(، و امام جماعت مسجد حنا ساب ها، که زندگی زاهدانه خود را از طریق منبر و نماز و روزه استیجاری می گذراند. منبرهای او بیشتر انذار از عذاب الهی و توجه دادن مردم به قیامت بود. به هنگام ذکر مصیبت، خود بیش از مستمعین گریه می کرد و دیگران از گریه او متأثر می شدند. متوفی جمعه 7 شعبان 1363ق. و مدفون در صحن تکیه سید العراقین می باشد)قاسمی شرح مجموعه گل، ص 308).

انگشت شصت ایشان را گرفتم و گفتم به جدّه ام زهرا علیها السلام رهایتان نمی کنم تا بگوئید وضعیت شما چگونه است؟ فرمودند: حال من خوب است ولی دلم می خواهد برگردم به دنیا و روضه بخوانم.(1)

کرامتی شگفت از امام حسین علیه السلام در سفر کربلا

مرحوم مغفور، آقای حاج آقا رضا عمادزاده، متوفّای ایّام فاطمّیه 1420 قمری، در ماه صفر 1419، نقل نمود که مرحوم آیهاللّه فقیه احمدآبادی و مرحوم عمادالواعظین(2) از فضلای اهل منبر اصفهان و عدّه ای از علاقمندان به امام حسین علیه السلام عازم کربلا بوده اند، بعدازظهری، مرحوم عمادالواعظین، در عالم رؤیا، شرفیاب محضر حضرت سیّد الشُهداء امام حسین علیه السلام می شوند، آقا می فرمایند: بلند شو فلان نماز را بخوان، و توسّل پیدا کن. یکسال راه کربلا بسته می شود. از دوستان و زائرین ما که به این سبب به زحمت می افتند عذرخواهی کن. آقای عمادالواعظین بیدار و مضطرب می شوند که جریان چیست؟ یکی دو روز می گذرد، خبر می رسد که راه کربلا بسته شد، و دقیقاً در رأس یکساله، راه باز گردید، و مشّخص شد که رؤیا صادقه بوده و نشانه عجیب آن(بسته شدن راه کربلا و باز شدن آن در سر یکسال) ظاهر گردید، و لطف و بزرگواری عجیب امام حسین علیه السلام که فرمودند: از دوستان و زائرین ما که به زحمت می افتند عذرخواهی کن، همه را بیش از پیش به لطف و

مرحمت و مهمان نوازی و زائر پروری سیّد الشّهدا علیه السلام متوجّه