حدیث خوبان: (حکایت های اخلاقی و کرامات مشاهیر تخت فولاد اصفهان) صفحه 210

بر علیه آن فرد بشنوند، با تندی آنان را طرد و خود از آن روحانی حمایت می کرد.

علاقمندی شدید وی به روحانی شدن نسل آینده اش

وی بسیار علاقمند بود که فرزندان و نسل آینده اش روحانی باشد، پس برای تولد فرزندان روحانی خود به حضرت بقیهاللّه اعظم عجّل اللّه تعالی فرجه الشریف متوسل شد، که نتیجه آن چنین شده است، که هنوز در سلسله نسل ایشان روحانی وجود دارد.

تلاش برای سازندگی اخلاقی مردم

او به خود منبر می رفت و با مردمان جامعه خویش به آسانی و با زبانی شیوا سخن می گفت و آنان را به تهذیب و سازندگی ترغیب می نمود.

ارتباط او با دوستانش به گونه ای بود که آنان را وادار به رشد معنوی می کرد. بسیاری از خانواده های دوستانش به خاطر او چادرپوش شدند. برخی از همسایگانش به احترام او سخت مراعات جنبه های شرعی می کردند.

شوخی هایش بیشتر جنبه علمی داشت و هرگز با غیبت همراه نبود. او با لهجه شیرین اصفهانی گاه با شاگردانش از جمله شهید بهشتی شوخی می کرد.

به فکر مردم بودن

او در حالی که از سرما می لرزید آنچه را که از لباس و یا پوشاک در خانه می یافت که مورد نیاز فوری اهل خانه اش نبود به دیگران می بخشید.

او قبل از آنکه که به فکر غذای خویش باشد، به فکر پاسدارانش بود، آنان را بر خویش مقدم می کرد، تا مبادا به آنان ظلم شود.