حدیث خوبان: (حکایت های اخلاقی و کرامات مشاهیر تخت فولاد اصفهان) صفحه 233

1- 224. فتّاحی: یک پله بالاتر: خاطراتی از شهید حجت الاسلام حاج شیخ عبداللّه میثمی، صص 43 - 39.

2- 225. تنگی معیشت وی را واداشته بود تا روزهای پنج شنبه و جمعه در کوره های آجرپزی اطراف قم خشت زنی کند. هر هفته به عشق امام زمان)عج( با پای پیاده به مسجد جمکران می رفت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی در جبهه های جنگ حضور یافت و در عملیات های گوناگون شرکت کرد تا سرانجام در عملیات والفجر2. در 1363/5/15ش. به مقام والای شهادت نائل و جزو شهدای جاویدالاثر گردید. این مرد عارف، عاشق اهل بیت)ع( و به ویژه علاقه عجیبی به حضرت زهرا)سلام اللّه علیها( داشت.)شاهسنایی: گلستان شهدا در گستره تاریخ، ج3، ص 825).

خوابی دیدم که مرا مصمم ساخت.

خواب دیدم که نیمه شب است و من از کنار ساختمان دو طبقه ای عبور می کنم در تاریکی شب آقائی که لباس زندانیان را به تن داشت می دیدم او روی بالکن قدم می زد و مرا به اسم کوچک می خواند، مصطفی، مصطفی، مصطفی... از فرد دیگری که دم درب آن خانه ایستاده بود پرسیدم: ایشان که مرا صدا می کنند کیستند؟ جواب داد. ایشان حضرت ابا عبداللّه الحسین علیه السلام هستند، من زندانبان ایشان هستم اگر صد تومان بدهی آزادشان خواهم ساخت. من در عالم خواب با خود گفتم حالا این وقت نیمه شب من صد تومان از کجا بیاورم بگذار بخوابم انشاءاللّه صبح از جائی دست و پا خواهم کرد ولی همین که سر بر بالین گذاشتم با خود گفتم آیا درست است که من آسوده بخوابم و عزیز زهرا علیها السلام در زندان باشد. بلند شدم تا صد تومان را از جایی تأمین کنم که از خواب پریدم. فردا صبح خدمت آیهاللّه بهجت رفته و ماجرای خواب خود را به ایشان در میان گذاردم. جواب دادند، اینکه اول با خود گفته ای بگذار بخوابم انشاءاللّه صبح دنبال صد تومان خواهم رفت همان حرفی است که به تو گفته شده که برو دیپلم را بگیر و بعداً سراغ علوم دینی بیا، من از آن روز هرگونه شک را کنار گذاشته و برای تحصیلات طولانی علوم دینی کمر بستم.(1)

اگر کاسه چینی ات شکست غصه نخور

در یکی از ایام با یکی از دوستان به خدمت آیت اللّه میرزا علی محمد اژه ای رسیدیم چون شنیده بودیم که ایشان سال ها قبل از شهادت فرزندش، شهید حاج شیخ

علی اکبر اژه ای(2) از شهدای هفتم تیر 1360 از شهادت ایشان مطلع بودند از