حدیث خوبان: (حکایت های اخلاقی و کرامات مشاهیر تخت فولاد اصفهان) صفحه 298

1- 297. کرباسی زاده: نگاهی به احوال و آراء حکیم مدرس اصفهانی، صص 112 - 111.

2- 298. عالم جلیل و ادیب شاعر، از مدرسین نامدار ادبیات در مدرسه شاهزاده ها، به مناسبت تخصص ایشان در تدریس کتاب »مغنی اللبیب« به سید مغنی گو معروف بود. جمعی زیاد از فضلای حوزه اصفهان در خدمت او تحصیل نموده اند. وی نزدیک به 10 اثر در موضوعات ادبی، اخلاقی و عبادات از خود به جای گذاشته است. در هشتم ربیع الثانی 1324ق. دار فانی را وداع و در قسمت غربی قبرستان پشت مصلی به خاک سپرده شد)مهدوی: دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص928).

که می رفتم پروانه ای را دیدم و نظر به این که پروانه در جلوی شیر حرکت می کند. فهمیدم که به شیر رسیده ام. شیری بسیار قوی و تنومند و ترسناک از دور نمایان شد و به طرف من آمد. من که متحیر شده بودم. متوسل به پروردگار و ائمه اطهار شدم و همین که شیر به نزدیکی من رسید. با صدای هر چه بلند یک یا علی گفتم. شیر تکانی خورد و به آرامی تمام مجدداً به سوی من آمد. نزدیک من که رسید دو مرتبه با صدای بسیار بلندی نعره کشیدم «یا علی» شیر سرش را زیر انداخت و من دست به یال او می کشیدم و ملهم شدم که روضه بخوانم و به زبانم این جملات جاری شده که «لیتکم فی یوم عاشورا جمیعا تنظرونی» که ناگاه شیر با صدایی عجیب شروع به گریه کردن نمود و اشک از چشمانش جاری بود و تا زمانی که اشعار مصیبت را تمام کردم، او گریه می کرد. پس از اتمام روضه راه خود را ادامه داد و رفت: و من نیز راه خود را در پیش گرفتم و هر گهگاهی به آرامی پشت سر خود را نگاه می کردم که مبادا شیر برگردد تا این که بالاخره به تهران رسیدم هنگامی که مردم ماجرا را از من شنیدند لباسهایم را به عنوان نظرکرده بردند و به هنگام بازگشت با لباسهای فاخر و وجوه زیادی به اصفهان مراجعت نمودم.(1)

تعمیر تکیه خاتون آبادی

علّامه آخوند گزی در تذکرهالقبور می نویسد:

گویند نانوایی از دست فرّاشهای حاکم گریخته در تکیه خاتون آبادی آمده و این تکیه که در آن زمان مخروبه بوده. با خود نیت می کند که اگر این مرد [ میر محمد اسماعیل خاتون آبادی] بزرگوار و صاحب مقامات است فراشهای حاکم مرا نمی بینند. تعمیر این گنبد و اینجا را می کنم. بعد فراشهای حاکم آمده توی همانجا را