باشد که عمل انسان نشانه عقیده واقعی اوست. یعنی هنگامی که شخصی چیزی را در عمل پیاده می کند، انسان مطمئن می شود که این مسأله شایسته عمل کردن است؛ ولی امکان دارد سخن، با اعتقاد قلبی، متفاوت باشد، زیرا چه بسا انسان سخنانی را با زیبایی هرچه تمام تر بیان کند، ولی اعتقادی به آن نداشته باشد، به همین دلیل برخلاف آن عمل می کند. شاید بدین علّت امام صادق علیه السلام فرمودند :
«کُونُوا دُعاهَ النّاسِ بِغَیْرِ ألْسِنَتِکُم؛ مردم را با کردارتان به کارهای شایسته دعوت کنید».(1)
بنابراین تمام مسلمانان، به خصوص شیعیان، و به ویژه روحانیّت معظّم شیعه که دیگران، اسلام را در رفتار وعملکرد آن ها می بینند، باید کاملا مراقب کردار و اعمال خویش باشند تا طبق فرمایش امام صادق علیه السلام زینت اسلام وتشیّع و حضرات معصومین علیهم السلام باشند.(2)
کتاب حاضر
کتابی که پیش روی شماست دربردارنده صد و ده
1- این روایت در منابع متعدّد و با الفاظ گوناگون ازجمله در بحارالانوار، ج 67،ص 299، 303 و 309 وارد شده است.
2- وسائل الشیعه، ج 8، ص 400، ح 8 .