اصحاب کهف در تورات و انجیل و قرآن صفحه 139

خداست، و مانند سایر یهود، رسالت او را انکار نکردند بلکه به عنوان بشری که فرستاده

خداست به او ایمان آوردند. بنابراین، آسینیون همان اقلیّتی هستند که به تورات و انجیل

تحریف نشده ایمان داشتند، امّا اکثریّت یهود همان فاسقانی بودند که خداوند در باره آنها فرموده است:

«وَ لَوْ آمَنَ أهْلُ الْکِتَابِ لَکَانَ خَیْرا لَهُمْ مِنْهُمُ الْمُومِنُوْنَ وَ أکْثَرُهُمُ الْفَاسِقُوْنَ»(1)

داستان پیدا شدن طومارهای بحرالمیّت

در تابستان سال 1947م غاری نزدیک بحرالمیّت پیدا شد، و در آن نسخه هایی خطّی از کتاب (اشعیا) یافتند که از همه مخطوطات عبری تورات که از حدود هزار سال پیش

تاکنون به دست آمده است قدیمی تر شناخته شد، سپس در منطقه ای که به نام «ویرانه قمران» معروف است، اکتشافاتی پیاپی روی داد، و بی آن که زمانی طولانی بگذرد، جهان، مالک بقایای صدها آثار و اسنادی گردید که پرده از دورانی بر می دارند که تا این

زمان می توان آن را از مهمترین دورانهای تاریخ انسان دانست، همچنین پس از دست یافتن به این اسناد، پرسشهایی که از دیر زمان افکار پژوهشگران و علاقه مندان را به خود

مشغول داشته و از آغاز بحث و بررسی تحقیقی در اصول مسیحیّت بدون پاسخ مانده بود، امکان پاسخ به آنها فراهم گردید، و در این کشفیّات تصادفات نقش مهمّی را ایفاد

کرد.

از جمله آن که یکی از شبانان که جوانی بدوی بود و محمّد دهب نام داشت و به قبیله تمیره منسوب بود، در حالی که گلّه های بز را در بیابان واقع میان بیت لحم و بحرالمیّت

می چرانید به تعقیب بزغاله ای پرداخت که از گله اش گریخته بود؛ بزغاله همچنان به

طرف بالای این کوه کوچک می رفت تا آنگاه که به قلّه آن رسید، و شبان نیز به دنبال آن می دوید، وی ناگهان در آن جا غاری دید، هنگامی که وارد آن شد، تعدادی کوزه گلی مشاهد کرد که طومارهایی در درون آنها قرار داشت، زمانی که محمّد به چادرهای قبیله