ریاض العلماء و حیاض الفضلاء صفحه 10

فاطمه دختر حمیده دختر ملا محمد شریف بن شمس الدین محمد رویدشتی اصفهانی (رضوان اللّه علیهما و علی ابیهما).

فاطمه زنی با فضیلت و دانشمند و عابد پارسایی بود. به تألیف او دست نیافته ام. او هم مانند مادرش به تدریس زنان عصر خود می پرداخت. بیشتر اوقات را در خاندان وزیر مرحوم خلیفه سلطان در اصفهان به سر می برد و هم اکنون زنده است. این بانوی دانشمند را هم بستگانش به مرد دهاتی که بدتر از بیابانی بود به همسری دادند، همسر وی در نادانی همتای باقل و در حماقت برابر با شوهر مادرش غیر عاقل بود.

فاطمه دختر شیخ محمد بن احمد بن عبداللّه بن حازم عکبری

بانویی با فضیلت و فقیه بود و از مشایخ سید تاج الدین، محمد بن معیّه حسینی به شمار است و شهید اوّل به توسط سیّدبن معیه از وی روایت داشته است.

ظاهر است که وی، از دانشوران امامی به شمار می آید و به طوری که از یکی از مواضع به دست می آید شیخ عبدالصمد بن احمد بن عبدالقادر بن ابوالجیش به وی اجازه داده است.

حُسْنیه

از کنیزان اسیر بود و در روزگار هارون الرشید، مسلمان شد. وی بانویی با فضیلت و دانشوری دقیق و بینا به اخبار و آثار بود. رساله فارسی که شیخ ابوالفتوح رازی - مؤلف

تفسیر فارسی معروف - در خصوص گفتگوهای وی راجع به امامت در مجلس هارون الرشید تألیف کرده معروف می باشد. از خود آن رساله استفاده می شود حسنیه بانویی در نهایت فضیلت و جلالت بوده است و به پندار من رساله حسنیه از تألیفات شیخ ابوالفتوح رازی که آن را به نام حسنیه موسوم داشته و کاملاً به رد مخالفان و تشنیع عقاید ایشان

پرداخته است.(1)