ریاض العلماء و حیاض الفضلاء صفحه 128

ابوالمکارم بن زهره

(سید عزّالدین -) ابوالمکارم حمزه بن علی بن زهره حسینی حلبی مؤلف الغنیه در اصول و فروع.

ابومنصور سکری

به طوری که از امالی شیخ طوسی استفاده می شود، ابو منصور، از مشایخ شیخ طوسی است و خود او از جدش از ابن عمر از اسحاق بن مروان قطّان از پدرش از عبید بن مهران عطّار از یحیی بن عبداللّه بن حسن از پدرش و از جعفر بن محمد علیه السلام از پدرشان از

جدشان روایت می کند.

از نظر من، ممکن است ابو منصور از محدثان عامه یا از زیدیه است.(1)

مترجم حاضر، ابو منصور بن عبدالمنعم که با فاصله کمی به ترجمه اش می پردازیم نیست، زیرا شیخ طوسی از بومنصوربن عبدالمنعم با واسطه روایت کرده است.

در ضمن برخی از سندهای اخبار فرائدالسمطین حموینی چنین آمده است از امین سید ابو محمد حسن بن عیسی بن مقتدر باللّه به قرائتی که در خانه او در حریم طاطری در ذیقعده سال 438ه . ق داشت از ابوالعباس احمد بن منصور یشکری معروف به اعزّ که مؤذن بود و سال 356ه . ق املا کرده از صولی روایت نموده تا به آخر.

ابومنصور طبرسی

شیخ اجل، ابو منصور، احمد بن علی بن ابی طالب طبرسی مؤلف کتاب الاحتجاج و کتابهای دیگر، گمان ندارم کنیه مزبور به شخص دیگری با ویژگیهای مزبور گفته شود.

ابومنصور بن عبداللّه

(امیر مجاهد الدین -) وی، از علمای بزرگ متأخر است. پاره ای از تحقیقات او را