کتابخانه بالقرآن

ریاض العلماء و حیاض الفضلاء صفحه 159

صفحه 159

ع-لم کلام دارد. از جمله معین الفکر در شرح باب حادی عشر علامه حلّی و کتاب-های

دیگر.

گاهی هم عنوان مزبور به ابوالحسن علی بن جمهور مؤلف کتاب الواحده که معروف است گفته می شود.

ابن جوالیقی

عنوان مزبور گاهی به شیخ تا به آخر، گفه می شود. و او از امامیه بوده است و شهید ثانی در اجازه حسین بن عبدالصمد پدر شیخ بهائی، سند روایتی خویش را به وی منتهی کرده است. و برخی از نسخه های دعای سمات هم به وی منسوب می باشد.(1)

و گاهی هم عنوان مزبور متوجه به بعضی از علمای عامه است. او شیخ موهوب بن احمد بن محمد بن حصر جوالیقی است. که فاضلی ادیب وازفضلای اهل سنت است و شاگرد ابو زکریا، یحیی بن علی بن حسن بن محمد شیبانی لغوی می باشد که دیوان حماسه ابو تمّام شاعر بنام را شرح کرده است.(2)

ابن جنید

ابو علی محمد بن احمد بن جنید، شیخ فقیه پیشین است که به قیاس معتقد بوده است و المختصر الاحمدی در فقه از تألیفات اوست.

1- در اجازه شهید که صورت آن منضم به مجلد اجازات بحار است، 108/167، 168 در سه جا از وی نام برده است در دو موضع آن از ابو زکریا تبریزی روایت کرده است پیداست که وی شاگرد ابو زکریا بوده و سید فخار هم با یک واسطه از وی روایت داشته است - م.
2- شیخ موهوب جوالیقی از مصاحبان ابو زکریا خطیب تبریزی و دیگران است سال 464ه . ق متولد شده و فاضلی خردمند و خوش خط بوده و پس از خطیب، تدریس نظامیه به عهده او بر قرار شده است و در لغت مهارت داشته و فاضل متواضع بوده و بیشتر اوقات را به سکوت برگزار می کرده و حداکثر به جمله لاادری پاسخ می داده و تا از سخنی تحقیق نمی کرده پاسخ نمی داده. شرح علی ادب الکاتب از اوست و سال 534 درگذشته است - م.