ریاض العلماء و حیاض الفضلاء صفحه 171

یعنی سید جلال الدین، محمد بن سید رضی الدین، علی(1) و سید ابوالقاسم رضی الدین، علی، که کنیه و نامش، برابر با کنیه و نام پدرش می باشد، و مؤلف کتاب زوائدالفوائد(2) که در ادعیه تألیف شده و معروف است. و خود او در لابلای کتاب مزبور، تصریح کرده است که نام و کنیه او نام و کنیه پدرش می باشد. لازم به توضیح است که از نظر من، کتاب

مزبور، موسوم به زوائدالفوائد نمی باشد و این معنی را در ضمن گزارش حال او متذکر شده ام.

و گاهی اطلاق می شود بر سید عالم - تا به آخر.

و هنگامی هم به سید مجدالدین بن طاووس، اطلاق می شود. سید مجدالدین، همان کسی است که همراه پدر علامه حلّی، نزد هولاکو که به بغداد آمده بود رفت تا برای مردم

حله، امان بگیرد. ممکن است مجدالدین، یکی از آن هائی باشد که نام بردیم و یا یکی از

خویشاوندان نزدیک آن ها است.

مؤلف گوید: گروهی از اصحاب ما، در ضبط احوال ابناء طاووس به اشتباه برخورد کرده و مؤلفان، یکی را به دیگری نسبت داده اند و با توجه به تحقیقی که ما به عمل آورده ایم، رافع اشتباه وانتساب خواهد شد.

ابن طیّ

عنوان مزبور بیشتر اوقات، متوجه به ابوالقاسم علی بن علی بن جمال الدین، محمد بن طی بوده که از شیوخ فقها و از دانشوران بنام است. و ممکن است، عنوان مزبور، متوجه به جد او باشد که در کتاب های فقها به فتواهای او اشاره می شود واز علمای متأخر و معاصر با ابن فهد حلّی می باشد.

و گاهی عنوان مزبور، مربوط به شیخ، محمد بن علی بن علی بن محمد بن طی پیش یاد شده است که فتواهای او در کتاب های فقه آورده می شود و سید جمال الدین بن طاووس در کتاب دعایی که در حال حاضر به نام زوائد الفواید خوانده می شود از خط او نقل می کند. و از ظاهر حال به دست می آید محمد بن علی بن طی، جد ابوالقاسم بن طیّ