ریاض العلماء و حیاض الفضلاء صفحه 180

ابن مطهر

گاهی کنیه مزبور، با قید حلّی، گفته شده است. و او شیخ، جمال الدین، حسن بن شیخ سدیدالدین، یوسف بن علی بن مطهر امامی، معروف به علامه حلّی مؤلف کتاب «قواعد» و کتاب های دیگر.

و گاهی عنوان مزبور به پدرش سدیدالدین، یوسف گفته می شود.

و گاهی عنوان یاد شده به یکی از فضلای عامه که «مفصّل» زمخشری را شرح کرده است اطلاق می شود، و احتمال اتحاد با علامه و یا با پدرش درست نیست.

ابن میثم

بیشتر اوقات، کنیه مزبور، به شیخ کمال الدین، میثم بن علی بن میثم بحرانی اطلاق می شود. و او حکیم فاضل و معاصر با خواجه نصیرالدین طوسی، و مؤلف شروح سه گانه کبیر و صغیر و متوسط بر «نهج البلاغه» و کتاب های دیگر است.

و گاهی هم عنوان مزبور به یکی از خویشاوندان او گفته می شود.

میثم، از فرزندان میثم تمار که از اصحاب حضرت صادق است نمی باشد گرچه به پندار بعضی از نوادگان اوست.

ابن متّوج

عنوان مزبور، حداکثر به شیخ جمال الدین، ناصر بن احمد بن عبداللّه بن سعید بن متّوج بحرانی گفته می شود. وی فقیه هوشمند و بنام است ودر قوه حافظه، زبانزد همگان است.

و گاهی هم کنیه پدر و جدش می باشد.

ابن محمود

شیخ فاضل و فقیه کامل، در ضمن کتاب های سید نورالدین، علی بن محمد برادر صاحب «مدارک» به خط شیخ یونس، تحقیقات ارزنده و فتواهایی دیدم که از ابن محمود بر پشت کتاب های سید نوشته است. و اکنون از روزگار واز اسم و تألیفات او اطلاعی