ریاض العلماء و حیاض الفضلاء صفحه 44

شیخ صدوق گفته می شود.

ابوالحسن بن ملا احمد ابیوردی کاشانی

(مولی -)، مولای بزرگوار و معروف به ابوالحسن کاشانی، وی از فضلا و علما و فقها و متکلمان است و در روزگار شاه تهماسب صفوی از دانشمندان بنام به شمار آمده است.

ابوالحسن کاشی، تألیفات با ارزشی دارد. از جمله روض الجنان. این کتاب در فن کلام

و مشهور می باشد، دیگری شرح رساله الفرائض خواجه نصیرالدین طوسی؛ این شرح هم معروف است و من آن را در اصفهان، هرات وقصبه دهخوارقان و جاهای دیگر دیده ام و مشتمل بر تحقیقات ارزنده ای است. نیز رساله ای در اثبات الواجب وصفاته که کتاب بزرگ

و پر حجم و معروف است. این کتاب را در اردبیل و هرات و جاهای دیگر دیده ام. مؤلف در سبزوار در شب شنبه 15 ماه ربیع الاول سال 963 ه .ق از تألیف آن پرداخته است. همچنین رساله ای در اصول الدین. این رساله را به فارسی و بنا به درخواست یکی از دختران شاه تهماسب صفوی تألیف نموده و در اواخر ماه ربیع الاول سال 964ه .ق از تألیف آن فراغت حاصل کرده است و نسخه ای از آن را که رساله ارزنده ای است در هرات دیده ام و در این رساله خود را به نام ابوالحسن شریف معرفی کرده است و رساله ای نیز دارد در مقدار دیات و احکامها که رساله مختصری است، به درخواست سلطان عصرش به پارسی نوشته است و من این رساله را در فراه دیده ام و نیز رساله ای به

نام الحسنی فی الحکمه الطبیعیه. این رساله، گزیده ای است از کتاب روض الجنان پیش یاد شده او و من این رساله را مانند رساله پیشین در فراه دیده ام و تألیفات و تصنیفات دیگر.

ابوالحسن در دیباچه کتاب روض الجنان و کتابهای دیگرش به تشیع خود تصریح نموده است و از حاشیه ای که امیر فخرالدین سمّاکی بر مبحث اثبات الواجب روض الجنان او نوشته است به دست می آید که امیر فخرالدین سماکی مزبور و معاصر با او یا نزدیک به زمان او می زیسته است و ایرادهای بسیاری بر تحقیقات او داشته است.

به طوری که پیش از این، ذیل احوال سید امیر غیاث الدین منصور نوشتیم ملا ابوالحسن و ملا میرزا جان سنّی، اکثر مطالب سید مبرور را سرقت کرده اند.

حسن بیک روملو در احسن التواریخ (- تصحیح دکتر عبدالحسین نوایی، تهران،