مهتاب اهل بیت علیها السلام: سیری در زندگی کریمه اهل بیت، حضرت معصومه علیها السلام صفحه 146

نجوا کرده بود. خاک، تمام لحظه هایش را به شوق آن دقیقه موعود نفس می کشید. از عطر آمدنت آکنده است تمام روزهای رفته و نیامده دنیا. تمام رودها تو را می شناسند که صفای نگاهت، زلالی و مهربانی چشم های فاطمه علیهاالسلام را به تصویر می کشد. بانو! خاطره های زمین سرشار از حضور توست. ای خواهر تصنیف های غربت! تو را تمام جهان چشم به راه بود. بگذار خاک در هوای آسمانی ات کمی نفس بکشد.

در هوای مهربانی ات

کبوترانه بال گرفته ام در هوای یک ریز مهربانی ات تا دست هایم را به دامان پر از کرامتت بیاویزم، تا چشم های مشتاقم را به پنجره مهربانی ات