مهتاب اهل بیت علیها السلام: سیری در زندگی کریمه اهل بیت، حضرت معصومه علیها السلام صفحه 165

گردی!

اگر نبود آمدنت و اقامت سبزت، شهری نبود که از آن ما باشد.

به سویت می آیم تا در دریای عشق غوطه ور شوم و دلم را به امید نگاه بلند و آسمانی ات، هم رنگ دریا سازم.

تو نرفته ای

-1

پیش از آنکه بیایی، می روی. هنوز چند روزی از آمدنت نگذشته است.

روزی هم که آمده بودی نفس هایت بوی رفتن می داد.

چون کوه آمدی و بشکوه رفتی. نیامده می روی.

هنوز شهر بوی خوب بودنت را درست یاد نگرفته است که بار سفر می بندی؛ مگر کوتاه تر از این هم می شود؟

هنوز شهر از عطر بهار آمدن کوتاهت گیج است که «ناگهان» می شوی؟

ناگهان تر از تمام رفتن ها، ناگهان تر از تمام سفرها اتفاق می افتی. در آن سوی ابرها هنوز خیابان ها، دربه در دیدن تو، رد پایت را بو می کشند.

عرق اضطراب بر پیشانی شهر رود می شود که مبادا حقیقتی تلخ باشد خبر رفتنت؛ حقیقتی تلخ تر از انگورهایی که مشهد را سوگوار خواهد کرد.

خبر رفتنت، مستی را از سر باغ های انگور می پراند.

پرنده ها لال شده اند تا مبادا این خبر را آواز کنند.

خب رفتنت، خوابی است هول انگیز که شهر را از زندگی خالی خواهد کرد.