مهتاب اهل بیت علیها السلام: سیری در زندگی کریمه اهل بیت، حضرت معصومه علیها السلام صفحه 196

خصوص موسی بن خزرج به این مکان آمدند و عبادات خود را در محراب یکی از اتاق های آنجا انجام می دادند که امروز آن محراب را «بیت النور» می خوانند. گرداگرد این محراب مدرسه علمیه ای است که نوجوانان دانشجوی علوم دینی در آن از سرچشمه معارف آل الله لبریز می شوند. «مدرسه ستّیه» مدرسه خانم در واقع محلی است که طلاب علوم دینی در آن درس محبت می خوانند و مشق معرفت می آموزند. وارد حیات - بیت النور - شدم. پیرمردی کنار در نشسته بود و به رفت وآمد مردم چشم دوخته بود. چند بانو در محراب، رکوع و سجود معصومه علیهاالسلام را تداعی می کردند و من همچنان در انتظار بودم تا سعادتی یابم و دو رکعت نماز در آن زمین ملکوتی به جای آورم.(1)

سازندگی زیارت

زیارت، نمود و نشانه ای از احساس شوق درونی به انسان های والا و اولیا خداست. رفتن به زیارت دلیلی نمی خواهد، جز همان محبت قلبی.

آن که عشق و شوق داشته باشد به زیارت هم می رود.

زیارت، زبان علاقه و ترجمان وابستگی قلبی است.

وادی زیارت، وادی عشق و عرفان است.

حرم و صحن و ضریح و رواق ها و گنبد و گل دسته ظاهر قضیه است؛ باطن آن، ادای احترام به مقام والای امام معصوم و امام زاده گران قدری است