چلچراغ شیراز: تحلیلی از قیام احمدبن موسی و برادران امام رضا علیه السلام صفحه 164

ازاره بقعه به ارتفاع 30/1 متر کاشیکاری فیروزه فام تجدیدی و بالای آن تمام جرز و بغله و اسپر آجری است که در چهار گوشه آن در ارتفاع 50/4 متری نیم طاقی بالا آورده، صورت بنا را از چهار ضلعی به هشت ترکی نامریی تبدیل و با زدن چند رومی بند از مضلع به فلکه ای مبدل ساخته، پاطاق پوشش عرقچینی را بالا برده اند.

در ابتدای قسمت فلکه ای آن، گلوبندی از مقرنس گچی افزوده شده و بالای آن، چهار هواکش در جهت های اصلی مشهود است که جلو آن ها، مشبّکِ آجری است.

در این بقعه، دو کتیبه هست: یکی به صورت نامریی که روی جرز زاویه جنوب شرقی، زیر نیم طاق به صورت تابلوی مربع و مستطیل گچبری شده است که تا دقت نشود، تشخیص داده نمی شود، بدین عبارت: «بنایی عمل سلطان قمی».

و دیگری مریی و بر فراز درب ورودی از صحن غربی است، به طول سه متر به خط ثلثی برجسته که روی آن عبارت های ذیل گچ بری شده است:

«قد صدرالحکم المطاع ببناء هذه العماره الشریفه عن أعلی حضرت سلطان الزمان أبوالمظفّر بهادرخان شاه طهماسب خلّداللّه ملکه و سلطانه و افاض علی العالمین برّه و

احسانه فی شهور سنه خمسین و تسعمائه».

در میان بقعه، مرقدی است سراسری به ارتفاع یک و طول و عرض 9 متر که در سطح آن در چند ردیف قبر سازی (به ارتفاع 4 سانتیمتر) کرده اند.

بدنه و سطح مرقد، به کاشی های خشتی فیروزه ای تعمیری آراسته و جلو آن، ضریحی از چوب مشبّک است که جلو نیمی از مرقد را از سوی غرب فرا گرفته و نیم بقیه بدون ضریح است.(1)

قول چهارم

یکی از معدود منابعی که مدفن احمد بن موسی کاظم علیه السلام را به «احمد بن موسی بن جعفر بن محمد بن محمد بن احمد بن طاووس العلوی الحسینی» نسبت داده