تاریخ علمای بلخ صفحه 15

بود و از شاگردان ابن طرخان به شمار می رفت. وی کتاب مسند را در محضر او فرا گرفت. عبدالرحمان رزّاز از بلخ به شهر نسف رفت و خدمت عبدالمؤمن بن خلف و برخی دیگر از محدّثان رسید و از خرمن دانش آنها بهره مند شد. جعفر مستغفری گفت: عبدالرحمان رزّاز یکی از محدّثان خوشنام بلخ بود و در ماه ربیع الآخر سال 391 ه . در شهر بلخ وفات

یافت و در همین شهر دفن شد(1).

309. عبدالرحمان بن حازم بلخی

عبدالرحمان بن حازم بلخی، یکی از زهّاد و علمای مشهور بلخ بوده و از این مرد فاضل، مطالب و روایاتی نقل شده است. وی شعبه را - که از عرفای نیمه دوم قرن دوم هجری است - در زهد و تقوا ستوده است(2).

310. عبدالرحمان بن مالک بن مغول بلخی

ابو زکریا عبدالرحمان بن مالک بن مغول بلخی، که او را کوفی نیز برشمرده اند در بغداد سکنا گزید و در این شهر به تدریس حدیث پرداخت. او روایاتش را از طریق محدّثانی چون، پدرش مالک، هشام بن عروه، عبید اللّه بن عمر عمری، عطاء بن عجلان، سعید بن سلمه همدانی و سلیمان الاعمش و دیگران نقل کرده است. محدّثانی مانند، داود بن مهران دباغ، ابو ابراهیم ترجمانی، عمرو بن محمّد ناقد، محمّد بن معاویه بن مالج

نیز از او روایاتی را نقل کرده اند(3).

اگر چه خطیب بغدادی عبدالرحمان بن مالک را کوفی می داند(4)، صاحب معجم

1- تاریخ الاسلام، ذهبی، حوادث سالهای 381-400، ص 256؛ الانساب، سمعانی، ج 6، ص 271.
2- حلیه الاولیاء، ج 7، ص 152.
3- تاریخ بغداد، ج 10، ص 235.
4- تاریخ بغداد، ج 10، ص 235.